من از تبار باقرم مردم بدانید

دل بی‌قرار باقرم مردم بدانید

مست و خمار باقرم مردم بدانید

امروز یار باقرم مردم بدانید

فردا كنار باقرم مردم بدانید

دست از غم او تا قیامت برندارم

ای‌‌‌ كهكشان‌ها آسمان‌ها در مدارت

عرش خدا عزّ و جلّ بیقرارت

ختم رسل كرده سلامش را نثارت

بیچاره‌تر از من نداری‌‌‌ در كنارت

دارم درون سینه‌ام شوق زیارت

كی‌‌‌ می‌شود سر بر مزار تو گذارم

ای‌‌‌ ابتدای‌‌‌ روضه‌‌ها از خانه تو

ای‌‌‌ هیأت عشاق در كاشانه تو

قلب تمام قدسیان دیوانه تو

بار تمام صحنه‌‌ها بر شانه تو

شد خانه آباد من ویرانه تو

من حاجتی‌‌‌ جز مردن از عشقت ندارم

شكر خدا امشب پریشان تو هستم

مانند زهرا دیده گریان تو هستم

بیچاره‌‌ی آن قبر ویران تو هستم

تقدیر بوده اینكه حیران تو هستم

من مردة بوی‌‌‌ گریبان تو هستم

پس كی‌‌‌ غم تو می‌‌‌كشد بر روی‌‌‌ دارم

امشب تفأل می‌‌‌زنم بر چشم‌هایت

مثل مزارت مانده خلوت روضه‌‌هایت

عیبی‌‌‌ ندارد روضه می‌‌‌گیرم برایت

جانی‌‌‌ كه دارم جان من آقا فدایت

آتش زده زهر جفا بر دست وپایت

ای‌‌‌ كاش پای‌‌‌ غصه‌‌هایت جان سپارم

ای‌‌‌ سوز آه سینه تو آسمان سوز

بر ما عطا فرما كمی‌‌‌ ای‌‌‌ مهربان سوز

قبر خرابت روضه‌ای داغ و نهان
سوز

ای‌‌‌ خاطرت آزرده از یك ظهر جانسوز

بر چشم‌هایت چند عكس
خانمانسوز

امشب به یاد خاطراتت لاله زارم

قوم پیمبر را همه گمراه دیدی

آنچه ندیده هیچ چشمی‌‌‌ آه دیدی

در بین آتش ذكر یا الله دیدی

چندین ستاره در مدار ماه دیدی

یك یوسف بی‌سر میان چاه دیدی

می‌‌‌گفتی‌‌‌ از این غم هماره بیقرارم