بعد از پیروزی اسلام، برخی از پیروان دیگر ادیان برای حفظ منافع خود اظهار اسلام کردند ولی در باطن مسلمان نبودند و عقائد خود را پنهان می‌‌کردند، از جمله آنان می‌‌توان به «کعب الاحبار» و «عبدالله بن سلام» اشاره کرد، این افراد از آنجا که از حمایت خلفا هم برخوردار بودند، مرجعیت علمی قشری از مردم ساده لوح را بر عهده داشتند و حتی برخی از علماء بزرگ اهل سنت از آنها مطالب زیادی را نقل کرده‌‌اند. از جمله فعالیت‌های این گروه این بود که افکار و خرافات و اسرائیلیات یهودیت را در قالب روایات اسلامی جعل کرده و وارد دین اسلام می‌‌کردند، از این رو ائمه با این حرکت خزنده و خطرناک به شدت مقابله نمودند.

برای نمونه برخی یهودیان از جمله «کعب الاحبار» می‌‌کوشیدند، برتری بیت المقدس بر کعبه را به مسلمانان بقبولانند، از این رو احادیث جعلی در این زمینه را رواج می‌‌دادند. روزی امام باقر نشسته بود و فرمود: نگاه کردن به خانه خدا عبادت است، در آن حال شخصی از قبیله «بجیله» به نام «عاصم بن عمر» نزد امام آمد و گفت: کعب می‌‌گوید: «کعبه هر صبحگاه برای بیت المقدس سجده می‌‌کند.» امام از آن شخص که مجذوب کعب شده بود پرسید: نظر تو در مورد این سخن چیست؟ آن شخص عرض کرد: سخن کعب صحیح است. امام فرمود: تو و کعب الاحبار هر دو دروغ می‌‌گویید. آنگاه در حالی که به شدت ناراحت بود فرمود: «خداوند مکانی محبوب‌تر از کعبه در روی زمین نیافرید.»[1]

[1] . الکافی، کلینی، دارالاضواء، ج 4، ص 254؛ بحارالانوار، همان، ص 354.