قرآن مجید می‌‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! برای خدا قیام کنید، و از روی عدالت گواهی دهید. دشمنی با جمعیتی، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند. عدالت ورزید که به پرهیزکاری نزدیک تر است و از «معصیت» خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام می‌‌دهید، با خبر است»[1].

و خطاب به پیامبر اکرم6 می‌‌فرماید: «بگو به هر کتابی که خدا نازل کرده، ایمان آورده‌ام و مامورم در میان شما عدالت کنم.»[2] و عدالت را مبنای تشکیل خانواده دانسته و می‌‌فرماید: ﴿فَإِنْ خِفْتُمْ أَلا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً﴾[3] و نیز مبنای روابط اقتصادی قلمداد شده و می‌‌فرماید: ﴿وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ﴾؛ «و حق پیمانه و وزن را به عدالت ادا کنید.»[4] و همچنین حل منازعات را بر اساس عدالت خواستار شده است و می‌‌فرماید: ﴿فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ﴾؛ «در میان آن دو به عدالت صلح برقرار سازید و عدالت پیشه کنید که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد.»[5]

اما اینکه چه معیار و ملاک و قانونی می‌‌توان برای به دست آوردن عدالت معین نمود؟ امام زین العابدین می‌‌فرماید: «قرآن ترازوی عدالت است که زبانه اش از حق و درستی برنمی‌گردد.»[6]

[1] . مائده/8.

[2] . شوری/15.

[3] . نساء/4.

[4] . انعام/152.

[5] . حجرات/9.

[6] . صحیفه سجادیه، دعای 42.