مورخین نوشته‌اند: ابراهیم بن طلحه (از بلواگران جنگ جمل) در آن هنگام در شام بود. خود را به کاروان اسرای اهل‌بیت رساند. چون علی بن الحسین را دید، از حضرت پرسید:

علی بن الحسین! حالا چه کسی پیروز است؟ (گویا فرزند طلحه شکست پدرش در جنگ با علی ابن ابی طالب را در برابر چشمانش مجسم کرد و از روی انتقام جویی چنین گفت.)

امام سجاد فرمود:

«اگر می‌‌خواهی بدانی ظفرمند کیست؟ هنگام نماز، اذان و اقامه بگو.»[1]

پاسخ کوتاه، اما کوبنده امام سجاد7 به ابراهیم بن طلحهٔ بن عبیدالله، پیامی ژرف به همراه داشت. به او فهماند که جنگ ما در گذشته و حال برای عزت و قدرت دنیایی نبود که اکنون ما شکست خورده باشیم و تو و یزید فاتح باشید. قیام ما برای زنده ماندن پیام وحی و رسالت بود و تا زمانی که از مأذنه‌‌ها، ندای اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمَّدا رسول الله به گوش رسد و مسلمانان برای نماز خویش در اذان و اقامه، این شعارها را تکرار کنند، ما پیروزیم.

[1] . امالی شیخ طوسی، ج 2، ص 290.