غرب امروزه الگویی از زن ارائه کرده و می‌‌کند که نتیجه آن نابودی جامعه است؛ چون در آن الگو زن رها است، البته نه برای خود، که برای جامعه سرمایه داری، تا به هر شکلی تولید سرمایه نماید و اما خانواده او: ‏‌‌

همسرش در نمایش جذابی از آزادی سکس خود را ارضاء می‌‌کند و تا هر مرحله‌ای که خواست پیش می‌‌رود او نیز رها است؛ او باید بتواند جیب کمپانی‌‌های در هم تنیده تجارت سفید را پر کند و فرزندانش نیز در پانسیون‌‌ها فقط از گرسنگی نمی‌‌میرند.

باقی نیازها و وظیفه‌‌ها از جامعه حذف شده است. البته همه پشیمانند، اما حرص سرمایه داری و اسارت جوامع، در چنگ آن، راه برگشتی باز نگذاشته است.

پس سزاوار است الگویی ارائه شود تا تأمین کننده ابعاد شخصی و شخصیتی زن بوده و از سویی وی را آماده حضور در اجتماع نموده، در عین حال جایگاه او را در نقش همسر و مادر که بنیان ساز خانواده، یعنی اولین و مهم‌ترین پایگاه اجتماعی ـ به اقرار حتی علوم مدرن ـ است، تقویت نماید.

بر این اعتقادیم که این الگو با مدل برداری از شخصیت و زندگی حضرت فاطمه3 امکان پذیر خواهد بود.

بر این نکته نیز واقفیم که بررسی تمامی زوایای این اقیانوس عظیم در توان ما نیست و از سویی در این زمینه مطالعات کافی و وافی صورت نگرفته است با این وجود نیز ساختن مدلی از زندگانی این بزرگ زن تاریخ بشریت، برای جامعه امروز امکان پذیر است.

مهم‌ترین بخش این مدل بیانگر این نکته است که فاطمه3 در عین حفظ حریم‌‌هادر اجتماع زبانی گویا و مدیریتی برتر دارد.

اولویت همسر و فرزندان در زندگی او هیچگاه فراموش نمی‌شود چون به خوبی می‌داند فراموشی این وظیفه یعنی شکست فرزند و همسر در اجتماع. و شکست آنها یعنی جامعه بیمارکه جامعه بیمار یعنی دوری از سعادت.

و او در این راه عاشقانه قدم بر می‌‌دارد.

از آن جا که زن مسلمان ایرانی در طول تاریخ، با فاطمه سیر کرده است و انقلاب اسلامی فرصت ساز بروز ارزش‌های فاطمی بوده است، پس از انقلاب اسلامی خصلت‌‌های آن بانوی گرانقدر در شخصیت زن ایرانی بروز و نمود داشته است.

اگر چه زمانی طولانی است که زن ایرانی در ابعاد گوناگون از فاطمه الگو گرفته است ولی فرصت بروز بعض ابعاد دیگر بدون انقلاب اسلامی میسر نبود.

با نگاه اجمالی به ابعاد حضرت و تطبیق آن با جلوه‌‌های رفتاری زن امروز ایران اسلامی به این نکته دست می‌‌یابیم که: ‏‌‌ پیروزی در عرصه‌‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مانند مبارزه با رژیم ستم شاهی، پیروزی در جنگ تحمیلی و... ، مرهون حضور مستقیم و غیر مستقیم ایشان در این صحنه‌‌ها است.