كتاب علی كتابی‌‌‌ است كه در نزد امام صادق بود و زراره با چشم خودش آن را دیده بود. پیامبر املا می‎كرد و حضرت می‌نوشت. امیرالمؤمنین می‎فرماید: وقتی که از پیامبر سؤال می‎كردم جواب می‎فرمود،[1] و وقتی سكوت می‎كردم خود پیامبر شروع می‌كرد. این كتاب كتاب واقعی‌‌‌ است، مجعول و مجهول نیست.

مرحوم آقای‌‌‌ احمدی‌‌‌ میانجی‌‌‌ در كتاب مكاتیب الرسول، بخشی‌‌‌ از روایات این كتاب را كه در وسائل است جمع كرده است. این مصحف تقریباً هفتاد ذراع بوده است و ائمه :به این مراجعه می‎كردند و از روی‌‌‌ آن فتوا می‎دادند. مصحف فاطمه هم قرآن نیست. اصلاً كلمه‎ی‌‌‌ مصحف به معنای قرآن، در زمان پیغمبر نبوده است. نامش قرآن بوده و بعدها كلمه‎ی‌‌‌ مصحف پیدا شده است.

آن چیزی‌‌‌ كه نزد حضرت زهرا بوده مصحف به معنای‌‌‌ صحیفه و كتاب است. در حقیقت در آن ایام نقاهت، جبرئیل امین برای‌‌‌ تسلّی‌‌‌ اش خبرهای‌‌‌ غیبی‌‌‌ را می‌گفت، زهرا می‎شنید و علی‌‌‌ هم می‎نوشت.

[1] . بحار الانوار، ج 2، ص 230.‏‏