كتاب علی7 كتابی است كه در نزد امام صادق7 بود و زراره با چشم خودش آن را دیده بود. پیامبر املا میكرد و حضرت مینوشت. امیرالمؤمنین7 میفرماید: وقتی که از پیامبر6 سؤال میكردم جواب میفرمود،[1] و وقتی سكوت میكردم خود پیامبر6 شروع میكرد. این كتاب كتاب واقعی است، مجعول و مجهول نیست.
مرحوم آقای احمدی میانجی; در كتاب مكاتیب الرسول، بخشی از روایات این كتاب را كه در وسائل است جمع كرده است. این مصحف تقریباً هفتاد ذراع بوده است و ائمه :به این مراجعه میكردند و از روی آن فتوا میدادند. مصحف فاطمه هم قرآن نیست. اصلاً كلمهی مصحف به معنای قرآن، در زمان پیغمبر نبوده است. نامش قرآن بوده و بعدها كلمهی مصحف پیدا شده است.
آن چیزی كه نزد حضرت زهرا3 بوده مصحف به معنای صحیفه و كتاب است. در حقیقت در آن ایام نقاهت، جبرئیل امین برای تسلّی اش خبرهای غیبی را میگفت، زهرا میشنید و علی هم مینوشت.
[1] . بحار الانوار، ج 2، ص 230.