به نص قرآن کریم، هدایت انسان‌ها از شؤون و لوازم ربوبیت الهی است، چنان که می‌فرماید:

﴿إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى﴾.[1]

هدایتگری خدا به دو صورت انجام می‌شود: تکوینی و تشریعی. هدایت تکوینی، هدایت تکوینی، همان عقل و فطرت است، و هدایت تشریعی عبارت است از: نبوت و امامت. به عبارت دیگر یکی از شؤون امام هدایتگری است، که در حقیقت تجسم هدایتگری خداوند است. در اینجا داستان جالب مناظرة یکی از شاگردان امام صادق7 به نام هشام بن حکم را، با یکی از متکلمین برجستة اهل‌سنت، بیان می‌کنیم:

[1] . لیل/ 12.