پس از عاشورا حضرت سجاد را همراه دیگر اسرا به سوی کوفه حرکت دادند. آمار دقیقی از اسیران در دست نیست. برخی مورخان تعداد زنان را 64 نفر تا 84 نفر و تعداد مردان و کودکان پسر را 12 تا 14 نفر نوشته‌‌اند[1] که با چهل شتر ـ که هر شتر هودجی بی‌سر پوش بر آن‌‌ها بسته بودند ـ حمل می‌‌شدند.[2] همه آن‌‌ها در زنجیر بوده یا با ریسمان بسته شده بودند.[3]

تنها مرد کاروان اسیران، حضرت سجاد7 بود. دشمن نسبت به ایشان سخت گیرتر عمل می‌‌کرد. آن چنان که مورخان نوشته‌‌اند: امام زین العابدین7 را بر شتری برهنه سوار کرده بودند و دست‌‌های مبارک آن حضرت را بر گردن وی بسته، بر تن او زنجیر نهاده و[4] هر دو پای او را به شکم شتر بسته بودند.[5]

بعضی از مورخان، ورود قافله اسرا به شهر کوفه را دوازدهم محرم سال 61 هجری ذکر کرده‌‌اند و بعضی دیگر شانزدهم و هفدهم محرم نوشته‌‌اند.[6]

[1] . ریاض القدس بحدائق الانس، ج 2، ص 227.

[2] . مقتل الحسین، مقدم، ص 355 و بحار الانوار، ج 45، صص 114 و 196.

[3] . بحار الانوار، ج 45، ص 132.

[4] . ارشاد، ج 2، ص 123؛ انساب الاشراف، ج 3، ص 206 و امالی شیخ طوسی، ج 1، ص 90.

[5] . ناسخ، ج 3، ص 30.

[6] . امام حسین و ایران، ص 480.