یزید در برابر سرزنش دیگران مجبور شد تا از موضع جابرانه و ظالمانه خود دست بردارد و از آن چه نسبت به خاندان پیامبر6 انجام داده است، معذرت خواهی کند[1] و مسؤولیت شهادت امام حسین7 و یارانش را به گردن فرماندار کوفه یعنی، عبیدالله بن زیاد پسر مرجانه بیندازد.[2] ضمن اظهار ندامت از عملکرد خود و لعنت بر پسر مرجانه، از امام سجاد7 می‌خواهد که اگر درخواست یا پیشنهادی دارد، بنویسد تا آن را انجام دهد.[3]

بدیهی می‌‌نماید که نخستین تقاضای امام سجاد7 و دیگر اسرای کربلا، سوگواری برای شهیدان به خاک آرمیده شان در سرزمین گلگون نینوا و بازگشت به شهر پیامبر6، مدینه، شهر خاطره‌‌های زنده شهیدانشان باشد.

مدت توقف امام سجاد7 و اسرای خاندان پیامبر6 را در شام از ده روز تا یک ماه نوشته‌‌اند.[4]

[1] . طبقات ابن سعد، ج 5، ص 157.

[2] . ترجمه مقتل ابی مخنف، ص 198.

[3] . تاریخ طبری، ج 7، ص 378 و احتجاج، ج 2، ص 311.

[4] . امام سجاد7، جمال نیایشگران، احمد ترابی، ص 135.