حدیث « 1 »

قالَ أبا عَبْدِ اللهِ7: إنَّ وِلایَتَنا وَلایَهُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّتِی لَمْ یُبْعَثْ نَبِیٌّ قَطُّ إلّا بِها. ‏‏[1]

امام صادق7 فرمود: همانا ولایت ما ولایت خدا است، ولایتی که هیچ پیامبری جز با آن مبعوث نگشته است.

حدیث « 2 »

عَنِ النَّبیِّ6 قالَ: مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ مَیْتَهً جاهِلِیَّهً. ‏‏[2]

پیامبر اکرم6 فرمود: کسی که بمیرد و امام زمان خویش را نشناخته باشد، در واقع به مرگ جاهلیّت مرده است.

حدیث « 3 »

قالَ الامام أبو جَعْفَر7: إنّما یَعْرِفُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ یَعْبُدُهُ مَنْ عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ وَ مَنْ لا یَعْرِفُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ (لا) یَعْرِفُ الإمامَ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّما یَعْرِفُ وَ یَعْبُدُ غَیْرَ اللهِ هکذا والله ضلالاً. ‏‏[3]

امام باقر7 فرمود: البته کسی خدا را شناخت و عبادت کرد که خدا و امام خود را که از ما اهل‌بیت است شناخته باشد و کسی که امام خود از خاندان ما اهل‌بیت را نشناخته باشد، کسی غیر از خدا را شناخته و عبادت کرده است و قسم به خدا چنین فردی گمراه است.

حدیث « 4 »

عَن الامام علی7 فِی بَیانِ قَوْلِهِ تَعالی «وَ مَن یُؤْتَ الْحِكْمَهَ فَقَدْ أُوتِی خَیْرًا كَثِیرًا» (بقره/269( قالَ: هِیَ طاعهُ اللهِ وَ مَعْرِفَهِ الْاِمامِ. ‏‏[4]

أمیر المؤمنین7 در تفسیر آیه «به هر كس حكمت داده شود، خیر فراوانی داده شده است» فرمود: مراد از حکمت، بندگی خدا و شناختن امام است.

حدیث « 5 »

عَنْ أبِی بَصِیرٍ قالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِداک أرأیْتَ الرَّادَّ عَلَیَّ هذا الأمْرَ فَهُوَ کالرّادِّ عَلَیْکمْ؟ فَقالَ: یا أبا مُحَمَّدٍ مَنْ رَدَّ عَلَیْک هذا الْأمْرَ فَهُوَ کالرّادِ علی رَسُولِ اللهِ6 وَ عَلی اللهِ تَبارَک وَ تَعالی. ‏‏[5]

ابو بصیر گوید: به امام عرض کردم جانم به فدایت آیا به نظر شما هر کس امر امامت را انکار کند شما را رد کرده است؟ امام فرمود: ای أبا محمد (کنیه ابو بصیر) هرکس امر امامت را نپذیرد، او همانند کسی است که رسول خدا و خداوند تبارك و تعالی را رد کرده است.

حدیث « 6 »

قالَ رَسُولُ اللهِ6: إنَّ أئِمَّتکمْ وَفْدُکمْ إلی اللهِ فَانْظُرُوا مَنْ تُوفِدُونَ فِی دِینِکمْ وَ صَلاتِکمْ. ‏‏[6]

پیامبر اکرم6 فرمود: امامان شما، پیشوا و راهنمایان شما به سوی خدایند، پس دقت کنید که چه کسی را در امر دین و نمازتان به عنوان راهنما و رهبر انتخاب می‌‌کنید.

حدیث « 7 »

عَنْ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَ7 قالَ: وَ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِلْعِلْمِ أهْلاً وَ فَرَضَ عَلی الْعِبادِ طاعَتَهُمْ بِقَوْلِهِ: «و آتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أبْوابِها» وَ الْبُیُوتُ هِی بُیُوت العلْمِ الَّذی إسْتَوْدَعَتْهُ الأنبِیاءُ وَ أبْوابِها أوْصیاؤُهُمْ. ‏‏[7]

امیر المؤمنین7 فرمود: خداوند برای «علم» جایگاهی مناسب مقرر داشته است و بر بندگانش اطاعت از آن را واجب گردانده و فرموده: از درب خانه داخل شوید و منظور از بیوت خانه‌‌های علم است که به انبیاء داده شده و أبواب آن اوصیاء آن‌‌ها هستند.

حدیث « 8 »

عَنِ النَّبِیِّ6 قالَ: لا یُحِبُّک إلّا طاهِرُ الْوِلادَهِ وَ لا یُبْغِضُک إلّا خَبِیثُ الْوِلادَهِ. ‏‏[8]

پیامبر اکرم6 فرمود:..‏‏. (یا علی) دوست نمی‌‌دارد تو را مگر شخص حلال زاده و دشمن نمی‌‌دارد تو را مگر کسی که ولادتش ناپاک باشد.

حدیث « 9 »

عَنْ أبی عَبْدِ اللهِ7 قالَ: لَوْ بَقِیَتْ الْاَرْضُ بِغَیْرِ إمامٍ ساعَهً لَساخَتْ. ‏‏[9]

امام صادق7 فرمود: اگر زمین لحظه‌ای بدون حجت الهی باشد، نابود می‌‌گردد.

حدیث « 10 »

عَنْ جابِرِ بْنِ یَزِیدٍ الْجُعْفِیِّ قالَ: قُلْتُ لِأبِی جَعْفَرٍ، مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْباقِرِ7: لأیِّ شَیْءٍ یُحْتاجُ إلی النَّبِیِّ وَ الْإمامِ؟ فَقالَ: لِبَقاءِ الْعالَمِ عَلی صَلاحِهِ وَ ذلِک إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَرْفَعُ الْعَذابَ عَنْ أهْلِ الْأرْضِ...‏‏[10]

جابر بن یزید جعفی می‌‌گوید: از امام باقر7 پرسیدم چرا به پیامبر و امام نیاز داریم؟ حضرت فرمود: برای آن که عالم به حالت صلاح خود باقی بماند و تا وقتی پیامبر یا امام در بین مردم باشند خداوند عز و جل اهل زمین را عذاب نمی‌‌کند..‏‏.

حدیث « 11 »

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ7 فِی قَوْلِهِ «إِنَّ هَذَا الْقُرْءَانَ یَهْدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ» (الاسراء/9(، قالَ: یَهْدِی إلی الإمامِ. ‏‏[11]

امام صادق7 در تفسیر آیه «این قرآن به راهی كه استوارترین راه‌هاست هدایت می‌‌كند» فرمود: انسان را به سوی امام هدایت می‌‌كند.

حدیث « 12 »

عَنْ أبِی حَمْزَهَ الثُّمالِیِّ عَنَ الْإمامِ الْباقِرِ7 قالَ: إنَّما یَعْبُدُ اللهَ مَنْ یَعْرِفُ اللهَ..‏‏. قلت جُعِلتُ فِداک فَما مَعْرِفَهُ اللهِ؟ قالَ: تَصْدِیقُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَصْدِیقُ رَسُولِ اللهِ وَ مُوالاه عَلِیٍّ وَ الأیْتِمام بِهِ..‏‏. . ‏‏[12]

ابو حمزه ثمالی می‌‌گوید: امام باقر7 فرمود: کسی می‌‌تواند خدا پرست باشد که خدا را شناخته باشد و کسی که خدا را نشناخت در گمراهی به عبادت پرداخته است، به امام عرضه داشتم که فدایت شوم، شناخت خدا چگونه است؟ امام فرمود: تصدیق خدا و رسول خدا و التزام به ولایت علی و پیروی از او و سایر ائمه هدی و همچنین بیزاری از دشمنان آنان به سوی خدای عز و جل و خدا این گونه شناخته می‌‌شود.

حدیث « 13 »

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ7 فی قَولِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَهَ عَلَی السَّمَوَ تِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن..‏‏.» (احزاب/72) قال: هِیَ وَلایَهُ أمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ 7.[13]

امام صادق7 در تفسیر آیه «ما امانت را بر آسمان‌‌ها و زمین و كوه‌‌ها عرضه داشتیم، آنها از حمل آن سر برتافتند و از آن هراسیدند؛ اما انسان آن را بر دوش كشید؛ او بسیار ظالم و جاهل بود» فرمود: امانت، ولایت امیر المؤمنین7 است.

حدیث « 14 »

عَن الامام علی7 قالَ: إنَّ الأئِمَّهَ مِنْ قُرَیْشٍ غُرِسُوا فِی هذا البَطْنِ مِنْ‌‌هاشِمٍ لا تَصْلَحُ عَلی سِواهُمْ وَ لا تَصْلَحُ الْوُلاهُ مِنْ غَیْرِهِمْ. ‏‏[14]

امیر المؤمنین7 فرمود: همانا امامان (بعد از پیامبر) از قریش اند و درخت وجودشان در سرزمین این تیره از بنی‌‌هاشم غرس شده، این مقام در خور دیگران نیست و رهبران دیگر شایستگی این مقام را ندارند.

حدیث « 15 »

عَنِ الْإمامِ السَّجادِ7 قالَ: الإمامُ مِنّا لا یَکونُ إلّا مَعْصُوماً.‏[15]

امام سجّاد7 فرمود: امام از ماست و امام نمی‌‌باشد مگر معصوم.

حدیث « 16 »

عن ابی عبدالله7 قال: إذا أرادَ الاِمام ان یعلم شَیْئاً أعْلَمَهُ اللهُ ذلِک.‏‏[16]

امام صادق7 فرمود: هنگامی که امام اراده کند تا به چیزی آگاه بشود، خداوند متعال وی را نسبت به آن چیز آگاه می‌‌سازد.

حدیث « 17 »

عَنْ أبِی حَمْزَهِ الْثُّمالِی قالَ: قالَ لَنا عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ زَیْنُ الْعابِدِینَ7: أیُّ الْبقاعِ أفْضَلُ؟ فَقُلْتُ..‏‏. یصوم نهاراً و یقوم لیلاً فی ذلک المقام ثم لقی الله عزوجل بغیر ولایتنا لم ینتفع بذلک شیئاً.‏‏[17]

ابوحمزه ثمالی می‌‌گوید: امام سجاد7 از من پرسید: برترین مکان کجاست؟ گفتم خدا و رسول او داناترند، امام7 فرمود: برترین مکان مابین رکن و مقام (ابراهیم7) است و اگر کسی به درازی عمر نوح زندگی کند و تمام روزها را روزه دار و شب‌‌ها را در آن مکان، در نماز باشد ولی به غیر ولایت ما از دنیا برود، اعمال او هیچ سودی برایش نخواهد داشت.

حدیث « 18 »

قالَ رَسُولُ اللهِ6: لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ یَوْمَ الْقِیامَهِ حَتّی یُسْألُ عَنْ أربَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِیما أفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فِیما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أیْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِیما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَیْتِ.‏‏[18]

پیامبر اکرم6 فرمود: بنده خدا در قیامت قدم از قدم بر نمی‌‌دارد جز آن که از چهار چیز سؤال می‌‌شود: از عمر او سؤال می‌‌شود که چگونه و در چه راهی آن را از دست داده است، از جوانی او می‌‌پرسند که در چه راهی آن را به فرسودگی رسانده است، از ثروت او که از چه راهی به دست آورده و در چه راهی آن را خرج نموده است و نیز از محبت و دوستی ما سؤال می‌‌شود.

حدیث « 19 »

عَن الامام الصادق7 قالَ: ثَلاثَهٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ و زِینة فِی الدُّنْیا و الْآخِرَةِ الصَّلاهُ فِی آخِرِ الَّیْلِ وَ یَأسُهُ مِمّا فِی أیْدِی النّاسِ وَ وَلایَهُ الإمامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ: .[19]

امام صادق7 فرمود: سه چیز مایه افتخار و برتری انسان مؤمن و نیز زینت دنیا و آخرت او است: نماز شب، مأیوس بودن از آن چه در دستان مردم است و پذیرفتن ولایت و رهبری آل محمد6.

حدیث « 20 »

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ7 قالَ: لَمَّا أرادَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنْ یَخْلُقَ الْخَلْقَ خَلَقَهُمْ وَ نَشَرَهُمْ بَیْنَ یَدَیْهِ ثُمَّ قالَ لَهُمْ مَنْ رَبُّکمْ؟ فَأوَّلُ مَنْ نَطَقَ رَسُولُ اللهِ و أمِیرُ الْمُؤمِنِینَ وَالْأئِمَّهُ :فَقالُوا أنْتَ ربنا. ‏‏[20]

امام صادق7 فرمود: هنگامی که خداوند اراده خلق مخلوقات را کرد، ایشان را خلق کرد و در برابر خود پراکنده ساخت، سپس پرسید خدای شما کیست؟ اولین کسانی که جواب دادند، رسول الله و امیرالمؤمنین و ائمه بودند که گفتند: تویی پروردگار ما.

حدیث « 21 »

عَن الامام الصادق7 فِی قَوْلِهِ تَعالی «مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَهَدُوا اللَّـهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَی. . ‏‏.» (الاحزاب/23) قال: و اللهِ ما عَنی غَیْرَکمْ إذا وَفَّیْتُمْ بِما أخَذَ عَلَیْکمْ مِیثاقَکمْ مِنْ وَلایَتِنا..‏‏. . ‏‏[21]

امام صادق7 در تفسیر آیه «از میان مؤمنان کسانی هستند که بر سر عهدی كه با خدا بستند صادقانه ایستاده‌‌اند، بعضی پیمان خود را به آخر بردند و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تبدیل و تغییری در پیمان خود راه ندادند» فرمود: به خدا سوگند مراد آیه جز شما نیست زیرا شما به میثاق الهی در باب ولایت ما وفا کردید و تغییری در آن پیمان ایجاد ننمودید که اگر میثاق را تغییر می‌‌دادید خداوند شما را سرزنش می‌‌كرد، چنان که دیگران را سرزنش كرد و فرمود: ما، در بسیاری از ایشان عهدی نیافتیم و اکثر ایشان را فاسق یافتیم.

حدیث « 22 »

عَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ قالَ: قالَ لی رَسُول اللهِ6: لَمّا اُسْرِیَ بِی إلی السّماءِ إذاً مَلِک قَدْ أتانِی فَقالَ لِی یا مُحَمَّدُ! سَلْ مَنْ أرْسَلنا قَبْلَک قُلْتُ یا مَعاشِرَ النّاسِ وَ النَّبِیینَ عَلی ما بَعَثَکمْ اللهُ قَبلی؟ قالوُا: عَلی ولایتِک یا محمدُ و ولایهِ علیِّ بن ابی طالب.‏‏[22]

ابن مسعود گفت: پیامبر به من فرمود: هنگامی که در آسمان سیر کردم (در معراج) یکی از فرشتگان به پیش من آمد و گفت یا رسول الله پرسش خویش را با آن‌‌ها که قبل از شما مبعوث گشته‌‌اند در میان گذار! و من گفتم ای گروه مردم و پیامبران (سلف) بر چه چیزی خداوند متعال شما را مبعوث ساخته است؟

پاسخ دادند: بر ولایت تو ای محمد و ولایت علی ابن ابی طالب.

حدیث « 23 »

قال الامام ابو جعفر7: إنَّما یُحِبُّنا مِنَ العَرَبِ وَ الْعَجَمِ أهلُ الْبُیُوتاتِ وَ ذُوُو الشَّرَفِ وَ کلُّ مَوْلُودٍ صَحیحٍ وَ إنمّا یُبْغِضُنا مِنْ هؤُلاءِ کلُّ مَدَنّسٍ مُطَّرَدٍ.‏‏[23]

امام باقر7 فرمود: از میان عرب و عجم فقط انسان‌های اصیل و با شرافت و هر کسی که به گونه‌ای صحیح متولد گردد ما را دوست می‌‌دارند و از میان آنان فقط کسانی که آلوده و مطرود باشند بغض ما را دارند.

حدیث « 24 »

عَنْ أبِی عَبْدِ الله7 فِی قَوْل اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ «إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ یَرْفَعُهُ» (فاطر/10) قالَ: وَلایَتَنا أهْلَ الْبَیْتِ (و أهْوی بِیَدِهِ إلی صَدْرِهِ) فَمَنْ لَمْ یَتَوَلَّنا لَمْ یَرْفَعِ الله لَهُ عَمَلاً.‏‏[24]

امام صادق7 در تفسیر آیه «سخنان پاكیزه به سوی او (خدا) صعود می‌كند و عمل صالح را بالا می‌‌برد» فرمود: ولایت ما اهل‌بیت مایه عروج عمل است (و سپس به سینه خود اشاره کرد و) فرمود: کسی که ولایت ما را ندارد، خداوند هیچ عملی را از او بالا نمی‌‌برد.

حدیث « 25 »

عَنِ النَّبِیِّ6 قالَ: لِکلِّ شَیْءٍ جَوازٌ وَ جَوازُ الصِّراطِ حُبُّ عَلِیِّ بْنِ أبِی طالِبٍ.‏‏[25]

پیامبر اکرم6 فرمود: برای (عبور از) هر چیزی، جوازی لازم است و جواز گذشتن از «صراط»، محبت و عشق به علی بن أبی طالب است.

حدیث « 26 »

عَنْ جابِرِ قالَ: سَمِعْتُ أبا جَعْفَرٍ7 یَقُولُ: إنّما یَعْرِفُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ یَعْبُدُهُ مَنْ عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ وَ مَنْ لا یَعْرِفُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ (لا) یَعْرِفُ الإمامَ مِنّا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّما یَعْرِفُ وَ یَعْبُدُ غَیْرَ اللهِ هکذا والله ضلالاً.‏‏[26]

جابر می‌‌گوید: از امام باقر7 شنیدم که می‌‌فرمود: البته کسی خدا را شناخت و عبادت کرد که خدا و امام خود را که از ما اهل‌بیت است شناخته باشد و کسی که امام خود از خاندان ما اهل‌بیت را نشناخته باشد، کسی غیر از خدا را شناخته و عبادت کرده است و قسم به خدا چنین فردی گمراه است.

حدیث « 27 »

عَنِ النَّبِیِّ6 قالَ: مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحِمَّدٍ ماتَ مَغْفُوراً لَهُ.‏‏[27]

پیامبر اکرم6 فرمود: کسی که با حب و دوستی به آل محمد بمیرد، مورد آمرزش و غفران الهی قرار می‌‌گیرد.

حدیث « 28 »

قالَ رَسُولُ اللهِ6: ألْزِمُوا مَوَدَّتَنا أهْلَ الْبَیْتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقی اللهَ وَ هُوَ یُحِبُّنا دَخَلَ الْجَنَّهَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لا یَنْفَعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إلّا بِمَعْرِفَتِهِ بِحَقِّنا.‏‏[28]

پیامبر اکرم6 فرمود: به محبت و عشق به ما اهل‌بیت روی بیاورید زیرا کسی که خدا را با چنین خصلتی ملاقات کند داخل بهشت گردد و از شفاعت ما برخوردار شود، قسم به خدایی که جانم در دست او است جز با معرفت به حق ما، هیچ کس از عمل خود بهر ه‌ای نخواهد برد.

حدیث « 29 »

29. قالَ أمیرِ الْمُؤمِنِینَ7: وَ ما هَلَک مِنَ الاُمَّهِ إلّا النّاصِبِینَ وَ الْکافِرینَ وَ الْجاحِدینَ وَ الْمعانِدینَ قالَ: فَأمّا مَنْ تَمَسَّک بِالتُّوحیدِ وَ الْاِقْرارِ بِمُحَمَّدٍ6 وَ الْاِسْلامِ..‏.‏‏[29]

أمیر المؤمنین7 فرمود: از میان مردم مسلمان، کسی به هلاکت نمی‌‌رسد مگر اینكه از ناصبیان و کافران و انکار کنندگان و معاندان باشند. و افزود: و امّا کسی که به توحید، تمسّک جوید و به پیامبر اسلام و حقانیت دین اسلام اعتراف داشته باشد و همچنان در این عقیده باقی بوده و خارج نگردد و ظالمین به ما اهل‌بیت را پشتیبانی نکند و برابر ما کینه و عداوت نورزد، اگر در تشخیص آن که خلیفه رسول الله کیست، در تردید قرار گیرد و «ولایت ما اهل‌بیت» را در نیابد و البته با ما اظهار دشمنی نداشته باشد، این انسان مسلمان مستضعف خواهد بود که امید رحمت و مغفرت برای او هست و او فقط باید نگران گناهانش باشد.

حدیث « 30 »

عَنْ أبی عَبْدِ الله عَنْ قَوْلِهِ تَعالی «هُنَالِكَ الْوَلَایَهُ لِلَّـهِ الْحَقِّ» (كهف/44)، قالَ: ولایةُ أمیرِ الْمُؤمِنیِنَ.‏‏[30]

امام صادق7 در تفسیر آیه «در آنجا ثابت شد كه ولایت از آن خداوند بر حق است»، فرمود: مراد (از ولایت خدا) ولایت امیر المؤمنین است.

حدیث « 31 »

قالَ أمِیرِ الْمُؤمِنِینَ7: وَ إنِّی النَّباءُ الْعَظِیمُ.‏‏[31]

علی7 فرمود: و مقصود از نبأ عظیم (در سوره نباء) من هستم.

حدیث « 32 »

قالَ رَسُولُ اللهِ6: عَلِیُّ بْنُ أبِی طالِبٍ أقْدَمُ اُمَّتِی سِلْماً وَ أکثَرُهُمْ عِلْماً وَ أَصَحُّهُمْ دِیناً وَ أفْضَلُهُمْ یَقِیناً و أحْلَمُهُمْ حِلْماً وَ أسْمَحُهُمْ کفّاً وَ هُوَ الْاِمامُ وَ الْخَلِیفَهُ بَعْدِی.‏‏[32]

پیامبر اکرم6 فرمود: علی بن ابی طالب پیشگام امت من در گرویدن به اسلام است و علم و دانش او از همه بیشتر و دین او از همه کامل‌تر و یقین او از همه برتر و حلم او از همه بیشتر و دست او از همه بخشنده‌تر است و او امام و خلیفه پس از من است.

حدیث « 33 »

قالَ رَسُولُ اللهِ6: مَنْ اَنْکرَ إمامَهَ عَلِیٍّ بَعْدِی کمَنْ أنْکرَ نُبُوَّتِی فِی حَیوتِی وَ مَنْ أنْکرَ نُبُوَّتِی کانَ کمَنْ أنْکرَ رُبُوبِیَّهَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. ‏‏[33]

پیامبر اکرم6 فرمود: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند، نبوت مرا انکار کرده است و کسی که نبوت مرا انکار کند، ربوبیت پروردگار را انکار کرده است.

حدیث « 34 »

عَنْ أبِی عَبْدِ اللهِ7 قالَ: اُمِرَ النّاسُ بِمَعْرِفَتِنا وَ الرَّدِّ إلَینا وَ التَّسْلیمِ لَنا، ثُمَّ قالَ: وَ إنْ صامُوا وَ صَلُّوا وَ شَهِدُوا أنْ لا إله إلّا اللهُ وَ جَعَلُوا فِی إنْفُسِهِمْ أنْ لا یَرُدُّوا إلَیْنا کانُوا بِذلِک مُشْرِکینَ. ‏‏[34]

امام صادق7 فرمود: مردم مأمورند تا ما را بشناسند و به سوی ما بازگردند و تسلیم ما باشند. سپس فرمود: و در غیر این صورت اگر به سوی ما باز نگردند و از ما پیروی نکنند، هر چند که روزه بدارند و نماز بخوانند و به یگانگی خداوند اقرار نمایند، در شمار مشرکین خواهند بود.

حدیث « 35 »

عَنِ النَّبِیِّ6 قالَ: یا عَلِیُّ لِکلِّ شَئٍ أساسٌ و أساسُ الاِسْلامِ حُبُّنا أهْلَ الْبَیْتِ. ‏‏[35]

پیامبر اکرم6 فرمود: یا علی برای هر چیز پایه و اساسی است و اساس اسلام حب و دوستی نسبت به ما اهل‌بیت (عصمت و طهارت) است.

حدیث « 36 »

قالَ الامام العسكری7: قال الله تعالی یا آدَمُ إنَّما اَمَرْتُ الْمَلائِکهَ بِتَعْظیمِک بِالسُّجُودِ لَک إذْ کنْتَ وِعاءً لِهذِهِ الْأنْوارِ. ‏‏[36]

امام حسن عسكری7 فرمود: خداوند متعال به آدم گفت: ای آدم به این دلیل به ملائکه امر کردم تا به عنوان عظمت تو در برابرت سجده کنند که وجود تو ظرف این انوار (نور اهل‌بیت) است.

حدیث « 37 »

عَن الامام الباقر7 قالَ: یا سدیْرُ إنَّما اُمِرَ النَّاسُ أنْ یَأتُوا هذا الأحْجارَ فَیَطُوفُوا بِها ثُمَّ یأتُوا فَیُعْلَمُونا وِلایَتَهُمْ لَنا..‏‏. . ‏‏[37]

امام باقر7 فرمود: ای سدیر! همانا مردم مأموریت یافته‌‌اند به دیدار این بیت سنگی بشتابند و بر گرد آن طواف کنند، سپس به نزد ما بیایند و ولایت خود را نسبت به ما اعلام کنند و این همان گفتار خداوند است که فرمود: کسی که توبه کند و به عمل صالح بپردازد را می‌‌بخشم و او هدایت یافته است، سپس حضرت با دست به سینه خود اشاره کرد و فرمود: به سوی ولایت ما (هدایت یافته است).

[1] . امالی مفید، ص 142.

[2] . وسائل الشیعه، ج 16، ص 246.

[3] . الکافی، ج 1، ص 181.

[4] . الکافی، ج 1، ص 185.

[5] . نور الثقلین، ج 1، ص 409.

[6] . بحار الأنوار، ج 85، ص 86.

[7] . نور الثقلین، ج 1، ص 177.

[8] . بحار الأنوار، ج 28، ص 100.

[9] . نور الثقلین، ج 4، ص 369.

[10] . علل الشّرایع، ج 1، ص 123.

[11] . نور الثقلین، ج 3، ص 140.

[12] . الکافی، ج 1، ص 180.

[13] . نور الثقلین، ج 4، ص 312.

[14] . نهج البلاغه، خطبه 144.

[15] . معانی الاخبار، ج 1، ص 132.

[16] . الکافی، ج 1، ص 258.

[17] . ثواب الاعمال، ص 45.

[18] . بحار الأنوار، ج 7، ص 258.

[19] . أمالی صدوق، ص 544.

[20] . علل الشرایع، ج 1، ص 118.

[21] . بحار الأنوار، ج 47، ص 391.

[22] . بشاره المصطفی، ص 201.

[23] . بحار الأنوار، ج 27، ص 149.

[24] . نور الثقلین، ج 4، ص 353.

[25] . بحار الأنوار، ج 39، ص 202.

[26] . الکافی، ج 1، ص 181.

[27] . مستدرک سفینه البحار، ج 2، ص 161.

[28] . امالی مفید، ص 43.

[29] . مستدرک سفینه البحار، ج 6، ص 468.

[30] . نور الثقلین، ج 3، ص 262.

[31] . نور الثقلین، ج 5، ص 491.

[32] . أمالی صدوق، ص 8.

[33] . أمالی صدوق، ص 656.

[34] . الکافی، ج 2، ص 398.

[35] . الکافی، ج 2، ص 46.

[36] . تفسیر الامام العسكری، ص 225.

[37] . «بحار الأنوار، ج 47، ص 364»