درباره امام باقر  گفته‏اند: هرگز شنیده نشد که نیازمندی نیازش را به آن حضرت اظهار داشته و با پاسخ منفی، مواجه شده باشد.

امام باقر  همواره توصیه می‌کرد که وقتی نیازمندان به شما رو می‏آورند و یا شما می‏خواهید آنان را صدا بزنید، بهترین نام‌ها و عناوین را درباره آنان به کارگیرید[1] و با عناوین و اوصاف زشت و بی‌ارزش و با بی‌احترامی با ایشان برخورد نکنید).

امام صادق  می‏فرماید: پدرم با این که از نظر امکانات مالی، نسبت به سایر خویشاوندان، در سطح پایین‌تری قرار داشت و مخارج زندگی وی، سنگین‌تر از بقیه بود، هر جمعه به نیازمندان انفاق می‌کرد و می‏فرمود: انفاق در روز جمعه، دارای ارجی فزون‌تر است، چنان که روز جمعه، خود بر سایر روزها برتری دارد.[2]‏

و نیز امام صادق  فرموده است:

در یکی از روزها به حضور پدرم رسیدم در حالی که میان نیازمندان مدینه، هشت هزار دینار، تقسیم کرده و یازده برده را آزاد ساخته بود.[3]‏‏

[1] . کان7لا یسمع من داره یا سائل بورک فیک، و یا سائل خذ هذا، و کان 7 یقول: سموهم باحسن اسمائهم.‏‏ احقاق الحق 12/ 189.‏‏

[2] . عن ابی عبد الله7 : کان ابی اقل اهل‌بیته مالا و اعظمهم مؤونة و کان یتصدق کل جمعة بدینار و کان یقول الصدقة یوم الجمعة تضاعف کفضل یوم الجمعة علی غیره من الایام .‏‏ بحار 46/295، الانوار البهیة 122، اعیان الشیعة 1/ 653.

[3] . روی عن ابی عبد الله7 قال: دخلت علی ابی یوما و هو یتصدق علی فقراء اهل المدینة بثمانیة آلاف دینار، و اعتق اهل‌بیت بلغوا احد عشر مملوکا.‏‏ .‏‏ .‏‏ بحار 46/ 302.