قرآن کریم از خود با صفت «نور» یاد می‌‌کند و می‌‌فرماید: «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبِينا»[1] اما این نورانیت برای چه فردی است؟ امام می‌‌فرماید: «بار خدایا! قرآن را نور و روشنایی گردانیدی که با پیروی از تعالیم آن از تاریکی‌‌های گمراهی و نادانی ر‌‌هایی یابیم.»[2]

در رابطه با جاودانگی نور قرآن می‌‌فرماید: «و آن را نور هدایتی قرار دادی که برهان و دلیل آن از شاهدان و گواهان خاموش نمی‌‌شود.»[3]

[1] . نساء/174.

[2] . صحیفه سجادیه، دعای 42.

[3] . صحیفه سجادیه، دعای 42.