حضرت آیت الله سبحانی، در سخنرانی خود نیاز به امام معصوم را به جهت رفع خلأهای متعدد تشریح نموده‌اند که ذیلاً می‌آید:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. ﴿وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمين﴾. [1]
افتخار می‌كنیم كه در این جلسه باعظمت و در حضور فضلا و اساتید، یكی از مسائل اعتقادی را در سطح علمی و دور از تعصّب و با تحلیل عقلانی و قرآنی مطرح كنیم.
شیوهی اهل علم این است و از شبهات نمی‌ترسند. شبهات مایهی تكامل علم می‌شود و دانشهای بشری و دینی نیز در سایهی همین مناظرات، كامل‌تر میشوند.
بنابراین ما از شبهات و پرسشها با كمال اشتیاق استقبال می‌كنیم و خوشحال میشویم كه آنها را تجزیه و تحلیل كنیم. چون دین ما دینی محكم و پاسخ‌گوی همهی این‌هاست.
حضرت امام; درباره‌ی تألیف كتاب كشف الاسرار فرمود: مؤلف اسرار هزار ساله برای من پیغام داد كه این شبهات در اختیار جوانان بود و چون كسی به آنها جواب نمیداد، من آنها را جمع و چاپ كردم تا در شما حركت ایجاد كنم كه پاسخ آنها را بدهید.
نظر امام این بود كه این شبهات و اشكالها نباید موجب ترس ما شود، بلكه باید در ما ایجاد حركت به سوی حقیقت كند. تاریخ انبیا و اولیا نشان میدهد كه آنها همیشه اهل منطق بوده‌اند. «قُلْ هٰاتُوا بُرْهٰانَكُم»[2] برای همهی انبیاست و به پیغمبر خاتم اختصاص ندارد. موضوع بحث ما در این جا مسئلهی امامت و خاتمیت است و این كه این دو در نزد شیعه با هم هم‌سو هستند و اعتقاد به امامت كوچك ترین اختلافی با خاتمیت ندارد.
[1] . بحار الانوار، ج 22، ص 421، 1404 ق.
[2] . بقره، 111.
