چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن

به رخـت نظاره کـردن سخـن خــدا شنیـدن

قرآن نمونه کامل آمیختگی اعجاز تکوین و تشریع است. کتابی است که بشریت توان آوردن همانندی برای آن نداشته و دستورات و جامعیت آن، هر اندیشمند حکیم را به خضوع و ستایش وامی دارد. هر قدر انسان‌ها از صفای روحی و طهارت معنوی بهره مند باشند، می‌‌توانند جلوه‌‌‌‌هایی از جمال دلربایش را شهود کنند همان سان که قرآن می‌‌فرماید: ﴿لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُون﴾[1]

از آنجا که خاندان عصمت و وحی برگزیدگانی هستند که طبق آیه «تطهیر» در اوج پاکی و قداست قرار گرفته و از هر گونه پلیدی بدورند، تمام جانشان مستغرق در قرآن مجید شده و شایسته ترین انسان‌‌‌هایی می‌‌باشند که تفسیر روشن آیات الهی را فرا راه تشنگان حقیقت قرار می‌‌دهند. یکی از این منظومه نورانی، سجاد آل محمد زین العابدین است. در این مقال، با نگاهی گذرا سخنان نورانی اش را درباره قرآن می‌‌نگریم. بدان امید که جرعه نوش معارف قرآنی با جام عترت باشیم:

[1] . واقعه/79.