بیست و نه سوره از قرآن کریم با «حروف مقطعه» آغاز شده است. مفسران معانی گوناگونی برای آن ذکر کرده‌‌اند؛ یکی از تفسیرهای مهم آن، این است که: قرآن کریم از نمونه همین حروفی است که در اختیار همگان قرار گرفته است؛ اگر توانایی دارید، بسان آن را ابداع کنید! امام زین العابدین می‌‌فرماید:

«قریش و یهود به قرآن نسبت ناروا دادند و گفتند: قرآن، سحر است. آن را خودش ساخته و به خدا نسبت داده است. خداوند به آنها اعلام فرمود: «الم...»؛ یعنی ای محمد! کتابی که به تو فرو فرستادیم، از همین حروف مقطعه «الف ـ لام ـ میم» است که به لغت و همان حروف الفبای شما می‌‌باشد. [به آنها بگو: ] اگر در ادعای خود راستگو هستید، همانند آن را بیاورید.»[1]

[1] . تفسیر برهان، ج 1، ص 54.