شعری درباره نرجس خاتون

فاطمه (س) تجلیگاه انوار آفرینش «جلد پنجم»

من که خود عابده‏ای والایم		نرجسم همنفس مولایم
از عنایات خداوند کریم		مادر مهدیم و یکتایم
سامره کعبه و هم قبله من		سامره آخرت و دنیایم
نزد حق بوده‏ام آنقدر عزیز		که عزیز پسر طاهایم
نزد پیغمبر و زهرا و علی		باعث آبروی عیسایم
تا قیامت همه فخرم این است		من مسلمان شده زهرایم
به دو عالم ثمر من مهدی است		گل نرگس پسر من مهدی است
فاطمه گوهر و هم گوهری است		وارث رتبه پیغمبری است
او پی گوهر ناب است بحق		کار او دُرّ و گُهر پروری است
خواستگارم شد و فخرم بخشید		دل من زنده از این مادری است
عشق نابی به دل من بسپرد		عشق ناب دل من عسگری است
گر چه آغاز مسیحی بودم		مذهب اصلی من حیدری است
من کنیز پسر فاطمه‏ام		تا ابد شیوه من کوثری است

****

شیعه را لطف و عطا می‏بخشم		حبّ مهدی به شما می‏بخشم
پسرم حاصل عمر زهراست		بخدا در دو جهان بی‏همتاست
آدم و نوح و شعیب و خضر است		او خلیل است و مسیح و موساست
اوست طاووس بهشت اَزَلی		هر گل از یاد جمالش زیباست
همه قدرت حق در دستش		گر چه بنده است ولی عین خداست
رزق از او به همه می‏بخشند		او ثبات همه ارض و سماست
تا شما را برساند به حسین		دل بشکسته دعا گوی شماست
ثمر خطّ رسالت مهدی است		صاحب تیغ عدالت مهدی است
بهر تحمید و سپاس‌ای شیعه		پسرم را بشناس‌ای شیعه
معرفت بر دل او پیدا کن		باش با او به تماس ‌ای شیعه
تا شود عاقبتت خیر بدان		حبّ او هست اساس‌ ای شیعه
با ولایش منما عالم را		تو به یک لحظه قیاس ‌ای شیعه
بهر عیدی شب قدر بگیر		از کف یار لباس ‌ای شیعه
تا که خسران زده هرگز نشوی		مهدیم را بشناس ‌ای شیعه
معرفت بر گل زهرا مظهر		از نماز تو بود واجبتر
پسرم آید و غوغا بکند		زشتها را همه زیبا بکند
حُب آن تشنه لب زینب را		عَلَنی در همه دنیا بکند
اشک او خون دلش گردد تا		یاد از زینب کبری بکند
بعد تکیه زدنش بر کعبه		تربت فاطمه پیدا بکند
او خودش طالب حکم فرج است		از خدا اذن تمنّا بکند
خوش بر آنکس که برای فرجش		خویش را خوب مهیّا بکند
شهِ رانده ز وطن می‏آید		به یقین یوسف من می‏آید
پسرم منتقم کرب و بلاست		غصه‏دار سرِ از جسم جداست
داغدار گلوی اصغر اوست		روضه‏دار تن ارباً ارباست
بوسه بر دست علمدار زند		تشنه آب ز مشک سقّاست
زائر قبر رقیه مهدی است		سحر از داغ رقیه شیداست
هر کجا مجلس روضه باشد		بانی و گریه کن بزم شماست
بخدا راه رسیدن بر او		گریه و معرفت کرب و بلاست
در پی هدیه مهدی باشید		سائل گریه مهدی باشید[1]

نرجس خاتون، بانوی نجابت و نیایش است که شمیم حضور او در سامرا پس از گذشت قرنها جان شیعیان شیفتۀ خاندان ولایت و امامت را طراوت می‌بخشد و در سایۀ این آفتاب روشن اجابت، دل‌ها آرام و قرار می‌گیرد

اگر کسانی هنوز به شخصیت وزندگی او ووجود یگانه فرزندش شک دارند حتما به تحقیق در مورد او و فرزندش بپردازند تا مشکلشان حل شود.

امام جواد فرمودند: ... او دارای غیبتی است که روزهای زیاد و مدتی دراز به طول می‌انجامد. پس مخلصان در انتظار ظهورش به سر می‌برند و اهل تردید انکارش می‌کنند و منکران، یاد او را به استهزاء می‌گیرند.[2]

[1] . جواد حیدری.

[2] . کمال الدین، ج 2، ص 378 .

فهرست مطالب