از تعمق در آیه شریفه نکات ذیل دریافت می‌گردد:

الف: پدیده مباهله، یک پدیده جدید و نوظهوری بود و تا آن روز در جهان عرب سابقه نداشت. که برای روشن شدن حق، طرفین بحث، کار را به خدا واگذارند.

این نشانگر ایمان کامل و صداقت پیامبر6 در دعوت خود بود. چرا که چگونه ممکن است فردی که به مفهوم کامل، ایمان به ارتباط با خدا نداشته باشد، وارد چنین پیکار معنوی گردد و از حق ناپذیران بخواهد که با هم به بارگاه خدا بروند و کار را به او واگذارند تا او دروغپرداز را رسوا سازد؟

روشن است که هیچ خردمندی بدون اطمینان کامل به نتیجه مطلوب آن، گام به این میدان سرنوشت نخواهد نهاد؛ و پیامبر گرامی با ایمان عمیق و خلل ناپذیر به وحی و رسالت خویش، نه تنها خود، که عزیزترین‌های زندگی خویش را نیز وارد این میدان نمود و آنان نیز در اوج ایمان و یقین بودند که با اطمینان به پیروزی آمدند.

آیا دلیلی نیرومندتر از این، بر شکوه معنوی و منزلت ملکوتی دخت گرانمایه پیامبر لازم است تا روشن سازد که، او همتای چهار شخصیت معصوم و والا در جریان مباهله است؟

ب: همه محدثان، مفسران و سیره نویسان شیعه و سنی، جریان مباهله را نقل کرده‌اند و خاطرنشان ساخته‌اند که در آن جریان به طور بی سابقه‌ای یک گروه شصت نفری از مسیحیان «نجران» وارد مدینه شدند.

ریاست و زعامت هیئت را سه تن به نام‌های «ایهم»، «عاقب» و «ابو حارثه» به عهده داشتند، که نخستین نفر پیشوای آنان بود و دومین فرد مسئول امور اجتماعی و سیاسی و مسایل خارجی آنان ، و سومین شخصیت «اسقف اعظم» و پیشوای مذهبی آنان .

ج: همگان تصریح کرده‌اند که در آیه شریفه ابنائنا اشاره به حسن و حسین8، دو گل بوستان پیامبر است .

و انفسنا اشاره به امیرمؤمنان، برادر و وصی و جان پیامبر دارد.

و نسائنا به دخت گرانقدر پیامبر، «فاطمه» اشاره می‌کند. و او وجود گرانمایه‌ای است که میان چهار شخصیت معصوم و خداساخته دیگر در آیه شریفه است، و خدا «مباهله» را که کاری بس بزرگ و خطیر و سرنوشت ساز، به همراه برترین پیامبر خداست، تنها به او و همتای گرانقدر و دو نور دیده‌اش واگذار می‌کند و نه به هیچ کس دیگر.

د: همگان تصریح کرده‌اند که پیامبر6 از میان انبوه مردان مسلمان، تنها علی و از میان همه کودکان، تنها دو نور دیده خویش حسن و حسین و از میان همه زنان و دختران آشنا و بیگانه، تنها بانوی بانوان و سالار پرواپیشگان، دخت گرانمایه‌اش «فاطمه» را به دستور خدا برای مباهله از مدینه بیرون آورد.

هـ : و همگان بر آنند که پیامبر بر آن بود که مباهله را به وسیله همین شخصیت‌های فرزانه و همین بندگان شایسته خدا انجام دهد. به همین جهت به آنان فرمود: دست‌‌ها را به سوی آسمان بالا برند تا پیامبر، خدای را بخواند و دعا کند و فاطمه3 به همراه شوی گرانقدر و دو فرزند گرانمایه‌اش - که درود خدا بر همگی آنان باد- آمین بگویند.