عده بسیاری عقیده دارند اولین و قدیمی‌ترین منبع در مورد مادر امام، کتاب اصول کافی اثر مرحوم شیخ کلینی; است که بدست ما رسیده است.
کلینی بخش عظیمی از کتاب کافی را تحت عنوان «الحجّهٔ» به مسئله غیبت اختصاص داده است.
وی این مطالب را با تکیه بر اطلاعات مهمی در وضعیت کلی امامت بین سال‌های 260 تا 329 با تاکید خاص بر نقش سفرای امام، در این دوران انجام می‌دهد. وی احادیثی منسوب به امامان را درباره غیبت امام دوازدهم ثبت می‌کند.
او این اطلاعات را از نویسندگان قدیمی واقفیه و امامیه همچون حسن بن محبوب، عبدالله بن یعقوب عصفری و حسن بن سماعه روایت می‌کند به علاوه وکلای امام دوازدهم ماخذ اصلی اطلاعات او در فعالیت‌های زیر زمینی امامیه بوده‌اند.
