فاطمه‌‌ی زهرا هم در نسب و خانواده و هم به جهت رفتار و کردار شخصی و نیز اوصاف خودی، در بلندای قله‌‌ی عظمت و بزرگی قرار دارد.

او در عظمت و بزرگی نسب خانوادگی شهره‌‌ی جهان است؛ زیرا پدری چون رسول خدا اولین فرد جهان هستی در کمال و فضائل، و مادری چون خدیجه‌‌ی کبری، یکی از زن‌های کامل جهان هستی و دومین مسلمان و فداکارترین فرد در راه اسلام، و همسری چون حضرت علی که به منزله‌‌ی جان پیامبر و برترین انسان بعد از پیامبر می‌باشد. و فرزندانی چون حسنین و زینبین دارد. اگر محصول تربیت زهرا فقط زینب بود در افتخار و عظمت او کفایت می‌کرد.

فاطمهٔ لیلهٔ القدر ناشناخته است. امام صادق فرمودند:

«این که خداوند می‌فرماید: ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم، (مراد از) شب، فاطمه و مراد از قدر خداوند است. در نتیجه هر کسی فاطمه را آن چنان که باید بشناسد، به حقیقت، شب قدر را درک نموده است و ... و این که فاطمه، فاطمه نامیده شده است برای این است که مخلوق، از کُنه معرفت او عاجز است.»[1]

[1]. بحار الانوار، ‌ج 43، ص 65.