یکی از القاب صدیقه طاهره که در حقیقت شریف‌ترین لقب آن حضرت محسوب می‌شود لقب تقیه است، به معنای کسی که از خدا می‌ترسد و در همه حال و همه جا خدا را ناظر بر خود و اعمال خود می‌داند.

در عالم هیچ کس مانند حضرت فاطمه از خداوند خوف و خشیت نداشت. امام امیرالمؤمنین می‌فرماید: یعنی تقوا و ترس از خدا کلید گشودن هر در بسته‌ای است، ذخیره روز رستاخیز، و سبب آزادی از اسارت شیطان و نجات از هر گونه هلاکت است.»[1]

بزرگان گفته‌اند: ‌همه خیر دنیا و آخرت در یک کلمه جمع شده و آن کلمه تقوا می‌باشد.

البته تقوا شاخه‌ها و شعب مختلف دارد؛ مانند تقوای مالی و اقتصادی، تقوای جنسی، تقوای اجتماعی و سیاسی. زنی را که اهل پرهیزکاری و تقوا باشد «تقیه» گویند. آیا کسی از صدیقه‌ی طاهره در میان زنان پرهیزکارتر می‌شناسید؟

فاطمه‌ی زهرا الگوی تقواست.

در زیارتنامه‌ی حضرت فاطمه‌ی زهرا می‌خوانیم: درود بر تو‌‌ای زن پاکیزه از هر بدی و آلودگی! سلام بر تو ‌‌ای زن بسیار راستگو، دور از هر گناه، نیکوکار، باتقوا، فرزند مصطفی، همسر مرتضی و مادر پیشوایان گرامی‌ و با کرامت.

خداوندا! فاطمه زهرا در حالی که مورد ظلم و ستم دشمنان قرار گرفته بود از این دنیا رفت، لبریز از درد و حسرت و آه و غم و اندوه بود که شکایت این قوم را در پیشگاه تو و پدرش نمود. خداوندا! انتقام او را بگیر و حق مسلم ایشان را بازگردان.[2]

در جای دیگر می‌خوانیم؛

دورد بر تو‌‌ای زن پاکدامن و با تقوا! [3]

[1] . نهج البلاغه،‌ خطبه 230.

[2] . بحار الانوار جلد 100 ص 197، روایت 15 از مصباح الزائد.

[3] . بحار الانوار جلد 100 ص 199، 20 از الاقبال ص 100.