شرافت چیست و چگونه می‌توانیم یک زندگی شرافتمندانه داشته باشیم؟ «معنی لغوی شرف؛ بالا رفتن، بلند شدن و استوار گشتن است، برتری یافتن و افتخار پیدا کردن در زندگی، نیز معنی شرف گفته شده است.

شرافت انسان به این است که خود را آن گونه که هست بشناسد و اطلاع کامل از ابعاد انسانی و حیوانی خود به دست آورد، آن گاه جهانی را که در آن زندگی می‌کند و خداوندی را که مبدأ و خالق این جهان است بشناسد. و هدف از خلقت خود را در این جهان تشخیص داده، با تمام توان و نیروی خود به سوی آن رهسپار گردد.

اگر خداوند هستی را برای انسان خلق کرده است، اما انسان را برای خود خلق کرده و شرافت انسان به این است که خالق خود را خوب بشناسد و با تمام وجود بندگی او را بنماید و خود را به کمتر از بهای واقعی‌اش نفروشد.

انسان ابعاد حیوانی دارد که برای ادامه زندگی باید در حد طبیعی از آن‌ها استفاده نماید (یعنی بخورد، بیاشامد، استراحت کند، تشکیل خانواده دهد و برای اداره آن کار نماید و... ) اما انسان فقط این نیست، بلکه ابعاد دیگری نیز دارد که جنبه ملکوتی معنویت انسان نامیده می‌شود، آن جنبه را نیز لازم است تأمین نماییم.

همه تمایلات و شرافت انسان نیز در رشد جنبه ملکوتی به دست می‌آید، رسیدن به قله کمالات معنوی و شرافت حقیقی، نیاز به دو بال علم و عمل دارد؛ ‌علم به حقایق هستی و سنت‌های الهی (شناخت حقیقت خود و جهان و خدا) و عمل بر طبق خواست خدا، (انجام واجبات و مستحبّات و ترک گناه) انسان با این دو بال به تدریج رشد نموده از جای خود بلند می‌شود سپس بالا می‌رود و استوار می‌گردد، این همان شرافت حقیقی انسان است که با به دست آوردن آن به آرامش و طمأنینه می‌رسد و در لحظه مرگ نیز نگرانی نخواهد داشت و در آخرت با سربلندی و افتخار محشور خواهد شد.