حضرت فاطمه دعاهای زیادی می‌خواند و به اصحاب و یاران مخصوص پیامبر خدا برخی از آن‌ها را تعلیم فرمود، که در کتاب‌های ادعیه آمده است، ولی در میان آن‌ها دعایی بسیار با برکت به نام دعای نور است، که آن را به حضرت سلمان یاد دادند و فرمودند: هر کس مبتلا به تب باشد با خواندن این دعا تب او از بین می‌رود.

حضرت سلمان می‌گوید: سوگند به خدا که آن را به بیش از هزار نفر آموختم که در بیماری از شدت تب می‌سوختند، و به برکت دعای آن حضرت همگی شفا یافتند. متن دعا را این است:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم، بِسْمِ الله النّور، بِسْمِ الله نور النّور، بِسْمِ الله نُور عَلی نُور، بِسْمِ اللهِ الَّذِی هُوَ مُدبّر الاُمور، بِسْمِ الله الَّذِی خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّور، اَلْحَمْدَلله الَّذِی خَلَقَ النُّورِ مِنَ النُّور، وَ اَنْزَلَ النّور عَلَی الطُّور، فِی کِتابِ مَسْطُور، فِی رِقٍّ مَنْشُور، بِقَدَرٍ مَقدُور، عَلَیٰ نَبیّٔ مَحْبُور، اَلْحَمْدُلله الَّذِی هُوَ بِالعِزِّ مَذْکُور، وَ بِالفَخْرِ مَشْهُورِ، وَ عَلی السَراءِ وَ الضَّرَاء مشکور، وَ صَلَی اللهُ عَلَی سَیِّدَنا مُحَمَّدٍ وَ آلِه الطَّاهِرین.

و بالاخره، حضرت فاطمه آن قدر از منافقین و غاصبین حقش، مصیبت دید که دعای «اللّهم عَجِّلْ وَفاتی» سر داد و شیفتگانش را به عزای خود مبتلا ساخت. [1]

[1] . منتهى الامال، ص 134- بحارالانوار، ج 43، ص 67.