یکی دیگر از ویژگی‌های پرهیزکاران، ایمان به تمام پیامبران و برنامه‌های الهی است. قرآن می‌گوید: «آن‌ها کسانی هستند که به آنچه بر تو نـازل شـده و آنچه پیش ازتو نازل گردیده ایمان دارند» (وَالّذینَ یُؤمنونَ بِمٰا اُنـزِلَ اِلَیکَ وَ مٰا اُنـزِلَ مِنْ قَبلِک).

و به این ترتیب، نه تنها اختلافی از نظر اصول و اساس در دعوت انبیاء نمی‌بینند بلکه آن‌ها را معلمان و مربیان هماهنگی می‌دانند که یکی پس از دیگری در این آموزشگاه بزرگ جهان انسانیت برای پیش بردن انسان‌ها در سیر تکاملیشان گام می‌گذارند. آن‌ها، نه تنها ادیان آسمانی را مایه تفرقه و نفاق نمی‌شمرند، بلکه با توجه به وحدت اصولی آن‌ها، وسیله‌ای برای ارتباط و پیوند میان انسان‌ها می‌دانند.

کسانی که دارای این درک و دید باشند، روح خود را از تعصب پاک می‌سازند و به آنچه همه پیامبران الهی برای هدایت و تکامل انسان‌ها آورده‌اند، ایمان پیدا می‌کنند، همه هادیان و راهنمایان راه توحید را محترم می‌شمرند.

البته ایمان به دستورات پیامبران پیشین، مانع از آن نخواهد بود که فکر و عمل خود را با آئین آخرین پیامبر، که آخرین حلقه سلسله تکاملی ادیان است، تطبیق دهند چرا که اگر غیر از این کنند در مسیر تکامل خود گامی ‌به عقب برداشته‌اند.