متاسفانه، این خانه و ساکنانش پس از رحلت پیامبر اسلام، مورد بیمهری منافقین از امت قرار گرفت و دستخوش حوادث ناگواری شد.
خانه‌ای که در و دیوارش بوی رسول الله از آن به مشام میرسید و زمین و محرابش یادآور سجدههای طولانی یگانه یادگار پیامبر خدا بود، نه تنها در آن خانه را بستند و بر خلاف سفارش آن حضرت مردم را از فیض برکات آن خانه و اهلش محروم ساختند، بلکه برای بیعت گرفتن از علی، مورد هجوم ناجوانمردانه عدهای کینهتوز و فرصتطلب قرار گرفت.
تعجب این جا است که آن‌ها با مشاهده آن همه عطوفت و مهرورزیها و احترام فوق العاده پیامبر نسبتبه اهل بیتخود به ویژه نسبت به فاطمه چگونه مردان کینهتوز و فرصتطلب را جهت بیعت گرفتن از علی روانه خانه فاطمه ساختند. آنان مگر حضرت فاطمه را نمیشناختند که با بردن آتش هم در خانه را سوزاندند و شکستند، هم پهلو و حرمت صاحب خانه را.
در این خانه که آن را هالهای از غم و مظلومیت فرا گرفته، دو قبر مجهول و گمشده و یک محراب قرار دارد. قبر اول، قبرمحسن، پنجمین فرزند حضرت علی و فاطمه است و گویا در پای در خانه دفن گردید. قبر دوم، احتمالا قبر فاطمه و یک محراب که برای همگان قابل رؤیت است و روزی این محراب محل نماز، سجده و دعای حضرت فاطمه زهرا بود.
جای بسی تعجب است که آن خانه در زمان عبد الملک بن مروان به بهانه توسعه مسجد پیامبر خراب میشود، و امروز هم در محاصره نردههای آهنین قرار گرفته است.
