ملیکه به معنای ملکه و شهبانو است. به هنگام ولادت، پدر و مادرش او را «ملیکه» نام نهادند[1] ، ولی آن‌‌ها غافل بودند که چه اسمی با مسمی برای فرزند خود برگزیده‌اند و او روزی ملکه دو سرا خواهد بود، و او مادر فرمانروای جهان هستی است که همه سلاطین روی زمین پیشانی ادب بر آستانش می‌سایند.

او به حق شایسته این نام است.

[1] . دلائل الامامه: ص 246، غیبت طوسی: ص 125.