«إِنَّ رَسُولَ اللّـهِ6 قالَ لِفاطِمَةَ3: إِذا أَنـَامِتُّ فَلا تُخْمِشی عَلَی وَجْهًا، وَ لاتُرْخی عَلَی شعْرًا، وَ لا تُنادی بِالْوَیلِ وَ لا تُقیمی عَلَی نائِحَةً، ثُمَّ قالَ: هذَا الْمَعْرُوفُ الَّذی قالَ اللّـهُ عَزّوَجَلَّ فی کِتابِهِ «وَ لا يَعْصينَكَ في‏ مَعْرُوفٍ»[1]

رسول خدا6 به فاطمه3 گفت: وقتی که من از دنیا رفتم به خاطر من صورت را نخراش، و مو را پریشان منمای، و واویلا نکن و بر من نوحه نخوان، سپس فرمود: این همان معروفی است که خداوند عزّوجلّ در کتابش فرموده: «و تو را در معروفی نافرمانی نکنند.»

[1] . سوره ممتحنه، آیه ۱۲ .