اینجا این سوال مطرح می‌شود که چرا سایر ائمه را «شهید» می‌گوییم؟ با این که بر اساس اسناد تاریخی ایشان در مقابل دستگاه‌های جور زمان خودشان قیام نکرده و شمشیر نکشیده‌اند؟ و ظاهر سیره ‏شان نشان می‌دهد که روش ایشان با روش امام حسین7 متفاوت بوده است.

این که ما تصور کنیم سایر ائمه با روش امام حسین7 در این جهت اختلاف و تفاوت داشته است، تصور غلطی است. این هم که برخی فکر می‌کنند بنای امام حسین7 بر مبارزه با دستگاه جور زمان خود بود ولی سایر ائمه بنای مبارزه را نداشتند، تفکر نادرستی است. امکان ندارد مقام مقدس امام با دستگاه ظلم و جور زمان خودش سازش کند و خودش را با آن منطبق کند؛ بلکه همیشه با آنها مبارزه می‏کند. تفاوت در این است که شکل مبارزه فرق می‏کند. یک وقت مبارزه علنی است و اعلان جنگ می‌شود؛ و وقتی دیگر، مبارزه هست ولی نوع مبارزه فرق می‏کند. یعنی مقتضیات زمان در شکل مبارزه تاثیر می‌گذارد. هیچ وقت مقتضیات زمان در این جهت نمی‏تواند تاثیر داشته باشد که در یک زمان سازش با ظلم جایز نباشد ولی در زمان دیگر جایز باشد. در واقع سازش با ظلم در هیچ زمانی و در هیچ مکانی و به هیچ شکلی جایز نیست، اما ممکن است شکل مبارزه فرق کند. تاریخ ائمه اطهار: عموماً حکایت می‏کند که همیشه در حال مبارزه بوده‏اند. اگر می‏گویند مبارزه در حال تقیه، مقصود سکون و بی‌تحرکی نیست. «تقیه‏» از ماده‏ «وقی‏» است، مثل تقوا که از ماده‏ «وقی‏» است. تقیه معنایش این است که به شکل مخفیانه‏ و در یک حالت استتار از خود دفاع کردن؛ نه دست از مبارزه برداشتن.

همه ائمه اطهار این افتخار را دارند که در زمان خودشان با هیچ خلیفه جوری سازش نکردند و همیشه در حال مبارزه بودند. ایشان در مقابل خلفایی نظیر عبدالملک مروان، اولاد عبدالملک، پسر عموهای عبدالملک، بنی العباس، منصور دوانیقی، ابوالعباس سفاح، هارون الرشید، مامون و متوکل و... که از بدنام‏‌ترین افراد تاریخ هستند، ایستادند و به انحاء مختلف مبارزه نمودند. اگر مقاومت ائمه اطهار: در مقابل اینها نبود، و اگر ایشان فسق‌‌ها و انحراف‌های آنان را برملا نمی‏کردند و غاصب بودن و نالایق بودن آنها را به مردم تذکر نمی‌‌دادند‏، امروز ما هارون و مخصوصاً مامون را در ردیف قدیسین می‏شمردیم. اگر ائمه، باطن مامون را آشکار نمی‏کردند و وی را معرفی نمی‏نمودند، مسلما امروز او یکی از قهرمانان بزرگ علم و دین در دنیا تلقی می‌شد.

در این مقاله بحث ما در زمینه عواملی است که موجبات شهادت امام موسی بن جعفر8 را فراهم نموده است. البته در این که موسی بن جعفر8 به شهادت رسیده، از مسلمات تاریخ است. بنابر معتبرترین و مشهورترین روایات، موسی بن جعفر8 چهار سال در کنج ‏سیاه چالهای زندان به سر برد و در زندان هم به شهادت رسید.