کلینی1 از «احمد بن ادریس» از «محمد بن عبدالجبار» از «صفوان بن یحیی» می‌گوید: «ابو قره» محدث از من خواست تا او را خدمت امام رضا7 ببرم. من هم از آن حضرت اجازه گرفتم و ایشان هم اجازه دادند. ابو قره خدمت امام رسید و از حلال و حرام و احکام شرعی سؤال کرد، تا آنکه به بحث توحید رسید و گفت: ما روایاتی داریم که خداوند دیدن و سخن گفتن با خودش را میان پیامبران: تقسیم کرده است و سخن گفتن را به موسی7 داده است و دیدن را به حضرت محمد6 عنایت کرده است.
امام رضا7 فرمودند: «پس کیست که از جانب خداوند این پیام را برای جن و انس تمام جهانیان آورده است که هیچ چشمی خداوند را نمی‌بیند و هیچ کس با علم به خداوند احاطه پیدا نمی‌کند و هیچ چیز همانند خداوند نیست، آیا آن کس حضرت محمد6 نیست؟!»
ابو قره پاسخ داد: آری!
امام رضا7 دوباره فرمود: «چگونه می‌شود انسانی به سوی تمام مردم فرستاده شود و بگوید که از جانب خداوند آمده و به دستور خداوند مردم را هدایت می‌کند و بگوید: هیچ چشمی او را در نمی‌یابد و هیچ کس به او با علم احاطه پیدا نمی‌کند و هیچ کس همانند او نیست، ولی بعد بگوید: من با چشمم او را دیدم و به او علم پیدا کردم و با علم به او احاطه پیدا کردم و خداوند به شکل یک انسان است! آیا خجالت نمی‌کشید! زنادقه و کفار جرأت نکردند که چنین نسبتی را به حضرت رسول6 بدهند و بگویند که این پیامبر از جانب خداوند چیزی می‌آورد، اما خودش چیزهای دیگری می‌گوید؟»
ابوقره گفت: خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: «وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ؛[1]و[2]
یعنی و یکبار دیگر هم او را مشاهده کرد.»
امام رضا7 فرمودند: «بعد از این آیه، آیه دیگری هست که دلالت بر آنچه پیامبر دیده است، می‌کند؛ آنجا که خداوند می‌فرماید: «مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ؛ یعنی آنچه را که چشم محمد6 دیده بود، دل پذیرفت و تکذیب نکرد.»
سپس از آنچه که دیده است، خبر می‌دهد: ﴿وَ لَقَدْ رَأیٰ مِن آیاٰتِ ربّهِ الکبریٰ﴾؛[3] یعنی آن حضرت آیات بزرگ پروردگارش را دید» و آیات خداوند غیر از خداوند است و خداوند می‌فرماید: «وَ لا يُحيطُونَ بِهِ عِلْماً؛[4] یعنی خلق را به هیچ‌وجه به او احاطه و آگاهی نیست.
حال اگر چشم‌ها بتوانند خداوند را ببینند، به او علم و احاطه علمی نیز پیدا خواهند کرد و او را خواهند شناخت.»
ابو قره گفت: پس بگوییم روایات دروغ است و آنها را تکذیب کنیم؟
امام رضا7 فرمودند: «هر گاه روایات با قرآن مخالف باشد، می‌گوییم آنها دروغند و همچنین آن روایات، مخالف با اجماع مسلمانان است که می‌گوید: هیچ کس به خداوند احاطه و آگاهی پیدا نمی‌کند و چشم‌ها او را در نمی‌یابند و هیچ چیز همانند او نیست.» [5]
[1] . سوره نجم، آیه 13.
[2] . رساله حول الرؤیه، ص 59.
[3] . سوره طه، آیه 110.
[4] . رساله حول الرؤیه، ص 59.
[5] . رساله حول الرؤیهٔ، ص 59.
