عن الرّضا7

أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّـهِ فَإِنَّ مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللَّـهِ كَانَ اللهُ عِنْدَ ظَنِّهِ وَ مَنْ رَضِيَ بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ قُبِلَ مِنْهُ الْيَسِيرُ مِنَ الْعَمَلِ وَ مَنْ رَضِيَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الْـحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ نُعِّمَ أَهْلُهُ وَ بَصَّرَهُ اللهُ دَاءَ الدُّنْيَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَخْرَجَهُ مِنْهَا سَالِماً إِلَى دَارِ السَّلَام‏.

امام رضا7 فرمود:

به خداوند خوشبین باش، زیرا هر که به خدا خوشبین باشد، خدا با گمان خـوش او همراه است و هر که به رزق و روزی اندک خشنود باشد، خـداوند به کردار اندک او خشنود باشد و هر که به اندک از روزی حلال خشنود باشـد، بارش سبک و خانـواده‌‌‌‌اش در نعمت باشد و خـداوند او را به دنیا و دوایـش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دارالسلام بهشت می‌رساند.[1]

[1] . تحف العقول، ص ۴۴۹ .