در حدیث ریان بن شبیب از امام رضا7 نقل است که آن حضرت فرمود: «ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی که به درجات اعلای بهشت رسی، با ما باش! به غم ما غمگین باش و به شادی ما شاد! و بر تو باد ولایت ما! که هر کس سنگی را دوست داشته باشد، خداوند در روز قیامت با آن محشور ش کند».

شبی در حشر و معاد خود فکر می‌کردم و به نامه‌ی اعمال خویش نظر می‌افکند م، و این‌که چگونه به اعمالم رسیدگی خواهد شد که دیدم چیزی، لازمه نفسم شده، با آن محشور گشته و از آن جدا نمی‌شود، وقتی دقت کردم دیدم کتابی خطی است که آن را به شدت دوست دارم. در این وقت این حدیث را به یاد آوردم که: «هر کس سنگی را هم دوست داشته باشد با آن محشور می‌شود.» و کتاب هم مانند سنگ، از جمادات است و از این جهت با آن فرقی ندارد.[1]

[1] . لقاء الله، ص 165.