شایعه انقطاع نسل امامت از امام رضا7 که ساخته واقفیه بود تا آنجا پیش رفت که به حد افترا رسید و گفتند: چون رنگ چهره ‏امام جواد7 گندمگون است، فرزند امام رضا7 نیست و برای این که ‏ثابت‏ شود او فرزند امام رضا7 است‏، باید او را نزد قیافه‏شناس‌ها ببریم.

بدین ترتیب، با گستاخی، امام جواد7 را که در آن وقت‏ حدود دو سال داشت. نزد قیافه ‏شناس‌ها بردند. آنان به محض دیدن‏ امام به سجده افتادند و خطاب به کسانی که امام را آورده بودند، گفتند: وای بر شما! چگونه این کوکب درخشان و نور منیر را بر امثال ما عرضه می‏کنید؟! به خدا قسم، او از نسلی پاک و پاکیزه و از اصلاب طاهر و مطهر است. او از ذریه علی‏ بن ابی ‏طالب7 و رسول‏ الله6 است.

او را ببرید و بر این کار خود استغفار کنید.

در این هنگام، امام جواد7 با فصاحتی بی‏ نظیر فرمود:

«ستایش مخصوص‏ کسی است که ما را از نور خودش و با دست‏ خودش خلق کرد و از میان ‏خلقش ما را برگزید و امین خود قرار داد. ای مردم! من محمدفرزند رضا و او فرزند کاظم و او فرزند صادق و او فرزند باقر و او فرزند زین العابدین و او فرزند حسین شهید و او فرزند علی ‏ابن ‏ابی ‏طالب است. من پسر فاطمه3 و محمد6 هستم. آیا در نسب چون‏ منی شک کرده، بر من و پدرم افترا می‌‌بندید و مرا به قیافه‏ شناسان عرضه می‏کنید؟! به خدا قسم، من هم نسب شما و هم نسب‏ قیافه شناس‌‌ها را از خود شما و آنها بهتر می‌‌‏دانم. من ظاهر و باطن همه را می‌‌دانم و نیز می‌‌‏دانم چه آینده‌‏ای درانتظار شما و آنها است. این علمی است که از خداوند قبل از خلقت آسمان و زمین ‏به ما رسیده است.»

وقتی این خبر به امام رضا7 رسید، فرمود: مانند این قضیه در زمان رسول خدا6 نیز تکرار شد. وقتی ماریه‏ قبطیه حضرت ابراهیم را به دنیا آورد، عده ‏ای به او تهمت زدند وگفتند: این پسر به رسول الله شبیه نیست. در نهایت پیامبراکرم6 حضرت علی7 را مامور پی‏گیری قضیه کرده، فتنه‏ سازان رارسوا ساخت و خطاب به آنان فرمود: خدا شما دو نفر را نیامرزد.

وقتی آن دو از پیامبر6 تقاضای استغفار کردند، آیه 80 سوره ‏توبه نازل شد: ﴿إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَـهُمْ سَبْعينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللهُ لَـهُمْ﴾

آنگاه امام رضا7 ادامه داد: سپاس خدای را که در من و پسرم ‏اسوه‌‏ای مانند پیامبر و پسرش قرار داد.