معارف قرآن بی پایان است. به تعبیر خود قرآن ﴿تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ﴾ یعنی: بیانگر هر چیز است و هر پند و حکمت، هر حکم و قانون، هر علم ودانش ریشه در قرآن دارد. حتی برای آگاهی از سرگذشت پیشینیان و سرنوشت آیندگان و دانش‌های آسمان و زمین باید به قرآن نگریست وبه کمک اهل‌بیت:، از این منبع و گنجینه کامل بهره گرفت. امام صادق7 می‌فرماید:

«خداوند بی‌همتا و قدرتمند، کتاب خویش را بر شما نازل فرمود و او راستگو و نیکوکار است. در قرآن، خبر شما و خبر آنان که پیش از شما بودند و آنان که پس از شما خواهند آمد، همچنین خبرآسمان و زمین است...»

و در سخن[1] دیگری به جنبه تبیان بودن قرآن چنین اشاره می‌فرماید:

﴿إِنَّ اللهَ أَنْزَلَ فِي الْقُرْآنِ تِبْيَانَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ حَتَّى وَ اللَّـهِ مَا تَرَكَ اللَّـهُ شَيْئاً يَـحْتَاجُ الْعِبَادُ إِلَيْهِ إِلَّا بَيَّـنَـهُ لِلنَّاس ... ﴾ [2]

خداوند در قرآن، بیان هرچیز را نازل کرده است. به خدا قسم هیچ چیزی را که بندگان به آن نیازمندند، فروگذار نکرده و برای مردم بیان فرموده است.

[1] . کافی، ج 2، ص 599.

[2] . بحار الأنوار، ج 89، ص 81.