عن الرّضا7 :

لَا يَتِمُّ عَقْلُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ حَتَّى تَكُونَ فِيهِ عَشْرُ خِصَال‏ ـ اَلـخیــرُ مِنـهُ مـأمــُول ـ وَ الشر منهُ مأمـُون ـ يَسْتَكْثِرُ قَلِيلَ الْـخَيْرِ مِنْ غَيْرِه‏ ـ وَ يَسْتَقِلُّ كَثِيرَ الْـخَيْرِ مِنْ نَفْسِه‏ ـ لَا يَسْأَمُ مِنْ طَلَبِ الْـحَوَائِجِ إِلَيْه‏ ـ وَ لَا يَمَلُّ مِنْ طَلَبِ الْعِلْمِ طُولَ دَهْرِه‏ ـ الْفَقْرُ فِي اللهَ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنَ الْغِنَى‏ ـ وَ الذُّلُّ فِي اللهَ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنَ الْعِزِّ فِي عَدُوِّه‏ ـ وَ الْـخُمُولُ أَشْهَى إِلَيْهِ مِنَ الشُّهْرَة ـ ثُمَّ قَالَ7 الْعَاشِرَةُ وَ مَا الْعَاشِرَة؟ ـ قِيلَ لَهُ: مَا هِيَ؟ ـ قَالَ7: لَا يَرَى أَحَداً إِلَّا قَال‏َ: هُوَ خَيْرٌ مِنِّي وَ أَتْقَى‏ ـ

امام رضا7 فرمود :

عقل شخص مسلمـان تمـام نیست، مگر ایـن که ده خصلت را دارا بـاشـد ـ

ـ از او امید خیر باشد

ـ از بدی او در امان باشند

ـ خیر اندک دیگری را بسیار شمارد

ـ خیر بسیار خود را اندک شمارد

ـ هـر چه حـاجت از او خـواهنـد دلتنگ نشـود

ـ در عمر خود از دانش طلبی خسته نشود

ـ فقـر در راه خـدایـش از تـوانگـری محبـوبتـر بـاشــد

ـ خـواری در راه خـدایـش از عزت بـا دشمنـش محبـوبتـر بـاشــد

ـ گمنـامـی را از پـر نـامـی خـواهـانتـر بـاشـد .

ـ سپس فـرمـود: دهمی چیست و چیست دهمی؟ به او گفته شد: چیست؟

فرمود: کسی را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و پرهیزکارتر است.[1]

[1] . تحف العقول، ص ۴۴۳.