امام جواد7 به ثقه جلیل القدر علی بن مهزیار اهوازی چنین نوشتند: بسم الله الرحمن الرحیم یا علی! خداوند پاداش تو را نیکو گرداند و در بهشت خودش جای دهد، و از خواری دنیا و آخرت به دورت دارد، و با ما اهل بیت محشور فرماید.

یا علی! تو را امتحان کردم و در نصیحت و اطاعت و خدمت و توقیر و احترام به امام و قیام به آنچه بر تو واجب است، صاحب اختیارت گردانیدم، اگر بگویم نظیر تو را ندیده‏ام امیدوارم راست گفته باشم.

خداوند پاداشت را جنات فردوس قرار بدهد، نه مقامت بر من پوشیده است و نه خدمتت در گرما و سرما و شب و روز، از خدا می‏خواهم چون اولین و آخرین را برای قیامت جمع کند، رحمتی بر تو عنایت فرماید که بوسیله آن مورد غبطه دیگران باشی که او شنونده دعاست. [1]

ناگفته نماند: علی بن مهزیار اهوازی از امام رضا7 حدیث نقل کرده و از خواص امام جواد7 بود و از جانب آن حضرت وکالت داشت و نیز از جانب امام هادی7، درباره وی توقیعاتی از آن حضرت صادر شد که مقام و عظمت او را در نزد شیعه روشن کرد، او در روایت، موثق بود و کتاب‌های مشهور نوشت.[2]

* * *

[1] . بحار: ج 50، ص 105؛ از غیبت شیخ.

[2] . رجال نجاشی .