هرثمه (راوی خبر) گوید: حضرت علی بن موسی8 فرمود: این طاغی (مامون) قصد دارد مرا مسموم سازد، روزی آن حضرت را طلبید و خوشه‌ای از انگور که مقداری از آن را تناول کرده بود، به امام تعارف کرد و گفت: انگور خوبی است یا اباالحسن حضرت فرمود: انگور بهشت نیکوتر است، مامون گفت: از این انگور تناول کن. فرمود: مرا معذور دار، گفت مگر ما را به چیزی متهم می‌سازی؟ باید بخوری، حضرت رضا7 سه حبه و دانه انگور خورد و برخاست، مامون گفت: کجا یا ابالحسن؟ فرمود: آنجا که فرستادی.

برخی از تاریخ نگاران شهادت آن حضرت را به وسیله آب انار دانسته‌اند که مامون به او خورانید.

به هر روی، شهادت آن سرور به اختلاف، 17 صفر سال 203، ماه رمضان سال 203، 23 ذیقعده سال 202، 14 صفر سال 202 و آخر صفر سال 203 به نگارش آمده است، اما مشهور آن است که در آخر صفر سال 203 واقع شده است.[1]

این تاریخ درحالی که هفتاد و یک هزار و ششصد و چهل و یک روز از مبدا هجرت را پشت سر گذاشته، برابر است با روز شنبه هفدهم شهریور سال 197 (17/6/197) شمسی، و چنانچه شهادت آن بزرگوار به وسیله انگور رخ داده باشد، می‌توان یقین به صحت کرد، زیرا شهریور فصل انگور است.

بر این اساس زمان ولایتعهدی حضرتش پانصد و بیست و پنج (525 = 71116 ـ 71641) روز به طول انجامیده است.

[1] . بحار، ج 49، ص 292، 301 و 308.