تو را و خودم را به تقوای الهی و اطاعت از فرمان او سفارش می‏کنم؛ زیرا طاعت، ورع، تواضع برای خدا، آرامش، کوشش، عمل به فرمان الهی، خیر خواهی برای رسولان او، تلاش در تحصیل رضای خداوند، و اجتناب از محرمات الهی همگی از آثار و نتایج تقوی است. بدون تردید آن کس که تقوی پیشه می‌سازد، خود را به خواست خدا از آتش برکنار نگاه داشته و به تمام خیر دنیا و آخرت دست یافته است. و هر کس دیگران را به رعایت تقوی و داشتن پروا دعوت و توصیه کند، بهترین موعظه و نصیحت را انجام داده است. خداوند در پرتو لطف و مرحمتش ما را از متقیان و پروا پیشگان قرار دهد.[1]

[1] . بصائر الدرجات، ص 526.