بهترین شما، سخاوتمندان شماست و بدترین شما بخیلان و تنگ نظران شماست. و از عمده‏ترین کارهای شایسته، نیکی و احسان به برادران دینی و کوشش در رفع نیازمندیهای ایشان است که بدین وسیله دماغ شیطان به خاک مالیده می‏شود و انسان از شعله آتش محفوظ می‏ماند و وارد بهشت می‏شود. ای جمیل! این سخن مرا به یاران و اصحاب نیکوکارت برسان.

جمیل پرسید: فدایت شوم، اصحاب نیکوکار من کیستند؟

امام فرمود: آنان که هم در سختی و هم در رفاه به برادران دینی خود نیکی و احسان می‏کنند. ای جمیل! انجام چنین کاری برای شخص دارا، آسان است.

خداوند عزوجل شخص نادار را در این زمینه ستوده است آنجا که فرمود: ﴿وَ يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏﴾.[1]

[1] . الحشر / 9. خصال، ص 96.