1. 7، پدر ارجمند امام موسی کاظم7، به دست منصور دوانیقی، در سال 148 هجری.
2. 7 و معارضه آنان با امام موسی کاظم7 در مسئله امامت.
3. 7، توسط عبدالله اَفْطَحْ، برادر امام موسی کاظم7 و به وجود آوردن مذهب افطحیه در شیعه.
4. 7 از عبدالله اَفْطَحْ، و گرایش آنان به امام‏ موسی کاظم7.

5. مرگ منصور دوانیقی، در سال 158 هجری، و به خلافت رسیدن ابوعبدالله مهدی عباسی، فرزند منصور.

1. 7 به بغداد و زندانی نمودن ایشان در آن شهر، به دستور مهدی عباسی.
2. 7 در بغداد، در دوران حکومت هادی عباسی.
3. 7 با دستگاه حکومتی هارون‏الرشید، در مناسبت‏های گوناگون.
4. 7 از آن حضرت، نزد هارون الرشید با توطئه‏چینی یحیی برمکی، وزیر اعظم هارون.
5. 7 در مدینه و فرستادن آن حضرت به زندان عیسی بن جعفر در بصره، به دستور هارون‏الرشید، در سال 179 هجری.
6. 7 از زندان بصره به زندان فضل بن ربیع در بغداد.
7. 7 از زندان فضل بن ربیع به زندان فضل بن یحیی برمکی.
8. 7 در زندان، توسط فضل بن یحیی و عکس‏العمل شدید هارون به این قضیه.
9. 7 در زندان.
10. 7 از زندان فضل بن یحیی به زندان سندی بن شاهک.
11. 7 با خرمای زهر آلود، توسط سندی بن شاهک در زندان.
12. 7 به خاطر مسمومیت در زندان سندی بن شاهک، در 25 رجب سال 183 هجری.
13. 7 به جِسر (پل) بغداد و فراخوانی مردم برای دیدن آن توسط مأموران هارون‏الرشید.

19. انزجار سلیمان بن جعفر بن منصور دوانیقی از تحقیر پیکر امام موسی کاظم7، توسط مأموران حکومتی، و دستور او به تجهیز و تکفین مناسب شأن پیکر آن حضرت و به خاک سپاری در مقابر قریش بغداد.[1]

[1] . منبع: از كتاب «خاندان عصمت»، سید تقی واردی.