خلیفه مقتدر عباسی در پاسخ به اعتراض بزرگان بنی عباس در خصوص به تزویج درآوردن دخترش «ام الفضل» به امام جواد7، این امام همام را اعجوبه عصر خواند و گفت: «قَدِ اخْتَرْتُهُ لِتَبْرِيزِهِ عَلَى كَافَّةِ أَهْلِ الْفَضْلِ فِي الْعِلْمِ وَ الْفَضْلِ مَعَ صِغَرِ سِنِّهِ وَ الْأُعْجُوبَةِ فِيهِ بِذَلِك‏»؛ من بدان جهت وی را به دامادی خود برگزیدم که با کمی سن در علم و فضیلت بر همه اهل زمان برتری دارد و در علم و دانش اعجوبه‌ای است.[1]

[1] . بحارالانوار، ج 50، ص 75 / موسوعهٔ الامام الجواد7، ج 1، صص360 و 363 / اعیان الشیعه، ج 3، ص 129.