محمد حافظ ابراهیم، شاعر مصری كه به شاعر نیل شهرت دارد، دیوانی دارد كه در ده جلد چاپ شده است. وی در قصیده معروف به «قصیده عمریهٔ»، یكی از افتخارات عمر بن خطاب این دانسته كه در خانه علی7 آمد و گفت: اگر بیرون نیایید و با ابوبكر بیعت نكنید، خانه را به آتش می‌كشم ولو دختر پیامبر در آن جا باشد.

جالب آن است كه وی قصیده‌اش را در یك جلسه بزرگ قرائت كرد و حضار نه تنها بر او خرده نگرفتند؛ بلكه تشویق كردند و به وی مدال افتخار نیز دادند.

وی در این قصیده می‌گوید:

«و گفتاری كه عمر آن را به علی7 گفت به چه شنونده بزرگواری و چه گوینده مهمی؟!

به او گفت: اگر بیعت نكنی، خانه‌ات را به آتش می‌كشم و احدی را در آن باقی نمی‌گذارم؛ هر چند دختر پیامبر مصطفی در آن باشد.

جز ابو حفص (عمر) كسی جرأت گفتن چنین سخنی را در برابر شهسوار عدنان و مدافع وی نداشت.»[1]