مطلب قابل توجه این است که اسلام به پایبندی به حجاب دستور می‌دهد و زن مخاطب اسلام، بایستی محجّبه باشد.
زن با پایبندی کامل به دستورات اسلام بویژه حجاب می‌تواند به فعالیت اقتصادی بپردازد.
دیدگاه اسلام نسبت به اشتغال زنان عیناً همان نظری است که نسبت به کار مردان دارد.
احکام حلال و حرام و مباح اسلام در همه زمینه‌ها یکسان است و هیچ ایرادی به اصل فعالیت اقتصادی زن ـ البته در کارهای مجاز ـ نیست.
در موارد مجاز کار و کسب، در هیچ جای شریعت گفته نشده که این کار برای برخی جایز و برای دیگران حرام است؛ جز همان مواردی که خداوند بر مرد و زن به طور یکسان حرام کرده است.
تمام فریادهای آزادی خواهی و خودکفایی اقتصادی و نسبت حجاب با کار اقتصادی زن را می‌توان از نظر اسلام در موارد زیر خلاصه کرد:
الف) زنان باید در مقابل مردان (به جز شوهر و محارم) به حجاب اسلامی پایبند باشند.
ب) هر کاری که از اشتغالات غیرمجاز نباشد و از گستره معاملات اقتصادی ذکر شده در رساله‌های عملی خارج نباشد، برای مردان و زنان جایز است.
اکنون چه نسبتی میان حجاب و کارکردن، یا حجاب و آزادی، و یا آزادی و اشتغال وجود دارد؟
قرآن کریم در این باره آیاتی دارد:
1) «للرجال نصیب ما اکتسبوا و للنساء نصیب مما اکتسبن»[1]
مردان را ازکارکرد خویش بهره‌ای است، و زنان را نیز بهره‌ای از کارکردشان.
سید محمد حسین فضل الله سخنی لطیف دارد:
«انسان بدون تلاش نمی‌تواند دسترنج دیگران را بدون حق طلب کند، زیرا این حق که فرد برای خود قائل می‌شود، هیچ پایه و اساسی ندارد.»[2]
سخن بر سر مرد تنها نیست، بلکه مسأله کسب و کار مطرح است. زنان نیز مانند مردان همین حق را دارند.
آنان نیز مالک ثمراتی هستند که از رهگذر تلاش اقتصادی در هر زمینه‌ای به دست می‌آورند؛ هیچ کس نمی‌تواند این حق را از ایشان بگیرد یا به ناحق آن را به خود اختصاص دهد.
۲) «یا ایها الذین آمنوا لایحلّ لکم أن ترثوا النساء کرهاً؛[3]
ای مؤمنان بر شما روا نیست که از زن بر خلاف میل آنان ارث برید.»
۳) «و آتوا النساء صدقاتهنّ نحلهٔ فإن طبن لکم عن شیء منه نفساً فکلوه هنیئاً مریئاً؛
مهر زنان را با خوشدلی به ایشان بدهید، ولی اگر چیزی از آن را با طیب و خوشی خاطر به شما بخشیدند، آن را نوشین و گوارا بخورید.»
اسلامی که حجاب را بر زن واجب کرده است، اختصاص یافتن درآمد تلاش اقتصادی زن به خود او را نیز معتبر دانسته است.
طبیعی امر برای هر انسانی نیز همین است. پس جای هیچ خرده گیری نیست که آیا زن سزاوار حقوق مالی خود هست یا خیر.
بلکه قرآن گام پیش می‌نهد تا به مرد بگوید، حقوق مالی زن را غصب مکن. این قرآن است که به چنین حقی اعتراف دارد و اسلام گذشته از اینکه کار زن را انکار نمی‌کند، خود به پاس داشتن آن امر می‌کند.
نگرش دقیق و دور از حاشیه روی و تعصب ورزی در مورد آیات مربوط به زنان، انسان را وا می‌دارد که اعتراف کند اسلام در بسیاری از عرصه‌های حقوق زن پیشگام است که حجاب یکی از آنهاست و قرآن امر به حفظ آن می‌کند.
با همین دقت و نگاه دقیق به تبلیغات غربی درجهت طغیان و سرپیچی و استقلال زن مسلمان و زن غیرغربی به صورت عام به همان شیوه غربی و غافلگیرکننده که با دو مثال بیان شد، هر انسانی وادار به اعتراف به این مطلب می‌شود که هدف از این تبلیغات، اغفال گری زن و فروپاشی حیات خانواده و جامعه است.
چنان که در غرب نیز چنین است.
[1]. سوره نساء، آیه ۳۲.
[2]. من وحی القرآن، سید محمد حسین فضل الله، 147 / 7.
[3]. سوره نساء، آیه ۱۹.
