عفاف و پاكدامنی از خصوصیاتی است كه هركس دارای آن باشد بها و قیمتش دو چندان است، هركس ایمانش به خداوند تعالی محكم‌تر باشد عفافش نیز بیشتر است و باید دانست كه عفت از حیاء سرچشمه می‌گیرد هر كس حیایش بیشتر باشد عفتش محكم‌تر است.

رسول خدا6 فرمود:

«بهترین زنان شما زنی است كه با عفت باشد.»[1] 

حضرت علی7 فرمود:

«حیا نیكو است ولی از زنان نیكوتر است.»[2]

اگر دشمنان حجاب می‌كوشند تا علت عقب‌ماندگی ملت‌ها به خصوص زنان جوامع اسلامی را پیروی از حجاب بدانند، به‌خاطر آن است كه می‌خواهند آنان را به ابتذال و بی‌حجابی بكشانند تا چشم‌ها را آلوده، ایمان‌ها را فاسد، و دل‌های افراد جامعه را بیمار نمایند.

یكی از نویسندگان معاصر می‌نویسد: «لباس هر انسان به منزله پرچم كشور وجودی او است پرچمی است كه او بر سر در خانه وجود خود نصب كرده است و با آن اعلام می‌كند كه از كدام فرهنگ تبعیت می‌نماید. هم چنان كه هر فردی با وفاداری و احترام به پرچم خود، اعتقاد خود را به هویت ملی و سیاسی خود ابراز می‌كند، هر انسانی مادام كه به یك سلسله ارزش‌ها و بینش‌ها معتقد باشد لباس متناسب با آن ارزش‌ها و بینش‌ها را از تن به در نخواهد كرد.»[3] از برجسته‌ترین صفات زن خوب، داشتن چشم‌های فرو افتاده است. فلذا در قرآن كریم سوره مباركه نور آیه 31 می‌فرماید:

«وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِن‏...»

ای پیامبر! به بانوان بگو، كه چشم‌های خود را فروهشته دارند. 

اسلام اگر سفارش حجاب را به بانوان فرموده، این به‌خاطر حفظ منزلت و ارزش‌های انسانی آنها است. هیچ دلیلی ندارد كه زن به‌خاطر زیبایی خود، خودآرایی كند. با این كار، هم ارزش خود را بكاهد و هم دیگران را به گناه وادار نماید. البته این تنها زنان نیستند كه باید چشم‌های خود را از نگاه‌های ناروا بپوشانند بلكه مردان نیز وظیفه دارند چشم‌های خود را پاك نگهدارند و از نگاه به نامحرمان ممنوع‌اند چنانچه در آیه سی‌ام از سوره مباركه نور می‌خوانیم.

«قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِم‏...؛

ای پیامبر به مومنان بگو كه چشم‌های خود را از نگاه به نامحرمان بپوشانند.»

اگر زنان جامعه به‌خاطر زیبایی خود از حریم عفاف و حجاب فاصله می‌گیرند تا دیگران را متوجه زیبایی خود كنند بدانند كه هیچ زنی در عالم به زیبایی جمال و جلال حضرت زهرا3 نرسیده و نمی‌رسد و نخواهد رسید.

در حدیث است كه امام حسن عسكری7 فرمود: علت اینكه حضرت فاطمه را زهرا می‌گویند این است كه هر روز سه جلوه برای همسرش امیرالمؤمنین علی7 داشت: صبح چون خورشید كه از افق سر در می‌آورد. و در وسط روز مثل ماه شب چهارده بود. و در هنگام غروب همانند ستاره درخشان جلوه می‌كرد[4]. با تمام این زیبائی‌ها احدی او را بی‌حجاب ندید و هرگز جلوه‌گری نكرد. و به روایت امام باقر7 روزی رسول خدا6 به اتفاق جابربن عبدالله انصاری به منزل دخترش فاطمه‌زهرا3 رفت و از پشت در با صدای بلند سلام داد. زهرا3 آمد عرض كرد پدر تنها هستی؟ فرمود: نه دخترم كسی با من همراه است. گفت: ای پدر با عرض معذرت از باز كردن در معذورم! رسول‌خدا6 پرسید: چرا معذوری؟ عرض كرد: همه لباسهایم را شسته‌ام و لباس مناسب برای حجاب گرفتن ندارم. رسول خدا6 فرمود: «دخترم با گوشه ملحفه خودت را بگیر، بگذار ما وارد شویم.»[5] ما با نقل این روایات، می‌خواهیم به تمام بانوان جهان بگوییم، اگر می‌خواهید سرفراز زندگی كنید، باید در پاسداری از عفاف و حجاب خود از این بانوی با عظمت پیروی كنید.

بشكند نوك آن قلمی كه می‌نویسد: فاطمه3 الگوی زنان امروز جهان نیست! چنین نویسنده‌ای جواب خدا و رسول خدا را در قیامت چگونه خواهد داد؟!