آن بانوی بسیار بزرگ جهان، با این که حریم عفاف و حجاب را به طور کامل رعایت می‏کرد، در عین حال، در بحرانی‏ترین حوادث سیاسی و اجتماعی، حضور و ظهور داشت.

روزی مرد نابینایی با کسب اجازه به محضر حضرت زهرا3 آمد. حضرت از او فاصله گرفت و خود را پوشانید، پیامبر اکرم6 که در آن جا حضور داشت از حضرت زهرا3 پرسید: «با این که این مرد نابیناست و تو را نمی‏بیند، چرا خود را پوشاندی»؟ حضرت زهرا3 در پاسخ فرمود: «اگر او مرا نمی‏بیند، من که او را می‏بینم، وانگهی او بو را استشمام می‏کند». پیامبر6 (به نشانه تأیید شیوه و گفتار حضرت زهرا3) فرمود: «گواهی می‏دهم که تو پاره تن من هستی».[1]

امیرمؤمنان علی7 فرمود: روزی همراه گروهی در محضر رسول خدا6 نشسته بودیم. آن حضرت به ما رو کرد و فرمود: «بهترین کار برای زنان چیست؟» هیچ کدام از حاضران نتوانستند جواب صحیح بدهند. هنگامی که متفرّق شدند، من به خانه بازگشتم، و همین موضوع را از حضرت زهرا3 پرسیدم، و ماجرای سؤال پیامبر6 و پاسخ صحیح ندادن اصحاب را برای حضرت زهرا3 تعریف کردم، و گفتم هیچ یک از ما نتوانستیم پاسخ صحیح بدهیم. حضرت زهرا3 فرمود: ولی من پاسخ به این سؤال را می‏دانم، و آن این است که: «بهترین چیز برای زنان آن است که آنها مردان نامحرم را نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند».

حجاب در اسلام به معنای پرده نشینی نیست، بلکه به معنای پوششی معقول برای جلوگیری از فساد، و حفظ کرامت زن است.

من به محضر رسول خدا6 بازگشتم و عرض کردم: «ای رسول خدا! از ما پرسیدی که چه کار برای زنان برتر است، پاسخش این است که برترین کار برای زنان این است که آنها مردان نامحرم را نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند».

پیامبر6 فرمود: «چه کسی به تو چنین خبر داد، تو که این‏جا بودی و پاسخی نگفتی؟» علی7 عرض کرد: «فاطمه3 چنین فرمود».

پیامبر6 از این پاسخ خوشنود شد، و سخن فاطمه3 را پسندید و به نشانه تأیید او فرمود: «اِنَّ فاطِمَةُ بضْعَةٌ مِنّی؛[2] همانا فاطمه، پاره تن من است».

نیز روایت شده: روزی جابر بن عبدالله انصاری که فاقد بینایی بود به همراه رسول خدا6 به سوی خانه فاطمه3 رهسپار شدند. وقتی که به در خانه رسیدند، پیامبر6 اجازه ورود طلبید. فاطمه3 اجازه داد، پیامبر6 فرمود: شخصی همراه من است، آیا اجازه هست با او وارد خانه شویم؟ فاطمه3 عرض کرد: «ای رسول خدا «قِناع» (یعنی مقنعه و روسری) ندارم.» پیامبر6 فرمود: «ای فاطمه! زیادی لباس بلند روپوش خود را بگیر و سرت را با آن بپوشان».

حضرت فاطمه3 همین کار را کرد، آن گاه پیامبر6 و جابر، با کسب اجازه وارد خانه شدند.[3]