گرچه شاید با ذکر ده‌ها سند بالا، دیگر نیازی به مستندات زیر نباشد اما برای اطلاعات بیشتر به روایاتی که ثابت کننده وجود درب در ساختمان خانه‌های مکه نیز می‌گردد اشاره‌ای مختصر می‌کنیم:

1. 6 گرفتند، جناب ابوطالب به فرزندش علی7 گفت: «پسرم! نزد عمویت «ابولهب» برو و درب خانه‌اش را بزن. اگر در را باز کرد داخل شو و اگر باز نکرد درب را بشکن و داخل شو و به او بگو: «پدرم برایت پیغام داد: مردی که عمویش زنده است ذلیل نمی‌شود»». پس علی7 رفت و درب خانه ابولهب را بسته دید. فرمود در را باز کنید ولی تقاضایش را اجابت نکردند، پس به در هجوم برد و آن را شکست و داخل شد.[1]

2. از «ام هانی» دختر ابوطالب نقل است که: «لما کان یوم فتح مکه أجرت رجلین من أحمائی، فأدخلتهما بیتا و اغلقت علیهما بابا»[2]

1. 6 نیز بسیار معروف است كه پس از ورود سپاهیان اسلام به مکه در جریان فتح این شهر فرمود: «هر کس به خانه ابوسفیان داخل شود امان دارد، و هر کس داخل خانه‌اش شود و درب را به رویش ببندد نیز در امان است».[3]

لازم به ذکر است که مکه به دلیل حرم امن بودن، شرایط امنیتی بسیار بهتری نسبت به مدینه داشت و خوف جنگ داخلی و خونریزی در آن نمی‌رفت. با این‌همه، مطابق احادیث متعددی که «علامه سید جعفر مرتضی» در کتاب مأساهٔ الزهراء نقل کرده است ـ و ما تنها به ذکر سه مورد آنها قناعت کردیم - حتی خانه‌های مکه نیز درب داشتند؛ چه رسد به منازل مدینه.

[1]. کافی ـ ج 8 ـ ص276 و 277.

[2]. مسند احمد ـ ج 6 ـ ص 343.

[3]. سنن ابی داود ـ ج 2 ـ ص 162 و مسند احمد، ج 2 ـ ص 292 و وسائل الشیعه ـ ج 15 ـ ص 27 و تهذیب الاحکام ـ ج 4 ـ ص 116 و صحیح مسلم (انتشارات داراحیاء التراث العربی ) ـ ج 3 ـ ص 1408 و کافی، ج 5 ـ ص 12 و بحارالانوار ـ ج 75 ـ ص 169 و… .