در قرآن كریم پانزده آیه وجود دارد كه به آنها آیات سجده می‎گویند. كسی كه قرآن می‎خواند هنگامی كه هر كدام از آنها را بخواند و یا از كسی بشنود سزاوار است بعد از تمام شدن آیه سجده كند.

چهار آیه از این آیات پانزده‎گانه، سجده واجب دارد كه آنها را «عزائم»[1] نامیده‎اند. هنگام خواندن یا شنیدن این آیات، سجده نمودن واجب است. در یازده مورد بقیه سجده كردن مستحب است و به آن سجده مستحبّی یا «سجده مَنْدُوبَه» نیز می‎گویند.

سجده‎های واجب قرآن عبارت است از:

نام سوره، شماره آیه

1. سوره سجده، آیه 15.

2. سوره فصلت، آیه 37.

3. سوره نجم، آیه آخر.

4. سوره علق، آیه آخر.

سجده‎های مستحب قرآن عبارت است از:

1. سوره اعراف، آیه آخر.

2. سوره رعد، آیه 15.

3. سوره نحل، آیه 50.

4. سوره اسراء، آیه 109.

5. سوره مریم، آیه 58.

6. سوره حج، آیه 18.

7. سوره حج، آیه 77.

8. سوره فرقان، آیه 60.

9. سوره نمل، آیه 26.

10. سوره ص، آیه 24.

11. سوره انشقاق، آیه 21.