قرآن می‌فرماید: «مانند عصر جاهلیت قبل از اسلام، خودنمایی و خودآرایی نکنید».[1]

با توجه به آفرینش ویژه زن و آمیختگی زیبایی ظاهری، با احساسات و عواطف باطنی و تمایل به خودنمایی که در وجود زن، بطور محسوس و قوی به چشم می‌خورد. بدیهی است چه مفاسد و آثاری ببار خواهد آورد. درست مثل این است که انبار باروتی را در کنار جرقه‌های آتش قرار دهند. از این رو جهت جلوگیری از پیشامدهای نامطلوب، راهکارهای مختلفی در دین ارادئه شده که از آن جمله،‌امر به حجاب و توصیه زنان، به اجتناب از خودنمایی و حرکات تحریک آمیز است.

پیامبر اسلام نهی فرموده که زن، برای مرد نامحرم زینت کند. اگر چنین کرد، حق است که خدا او را به آتش بسوزاند.[2]

امام صادق می‌فرماید:

قرآن صادق‌ترین بیانگر تاریخ امت‌های گذشته است که به صراحت هلاکت بسیاری از امتها را به خاطر به فساد روی آوردن و از فرامین الهی سرپیچی نمودن مطرح می‌کند. خداوند در سوره عنکبوت به هلاکت برخی از اقوام گذشته اشاره می‌کند و می‌فرماید:

در آیه دیگر می‌فرماید:

با توجه به آیات بیان شده به این نتیجه می‌رسیم که خودنمایی زنان چگونه آتش هوا و هوس را در دل‌های مردان روشن می‌نماید و آرامش روح و روان را به نا آرامی و بیماری مبدل می‌سازد و با گذشت زمان دود این آتش چشمان زنان را هم اشک آلود خواهد نمود.

[1]. سوره احزاب، ‌آیه 33.

[2]. وسایل الشیعه، ج 7، ص 154.

[3]. مکارم الاخلاق،‌ص 215.

[4]. سوره عنکبوت، آیه 40.