1. هر كس یكی از آیاتی را كه سجده واجب دارد، بخواند یا به آن گوش دهد، بعد از تمام شدن آیه، باید فوراً سجده كند[1] و اگر فراموش كرد هر وقت یادش آمد باید سجده نماید.

2. در این سجده ـ به جز خوردنی‎ها و نوشیدنی‎ها ـ بر سایر چیزها می‎توان سجده كرد و پیشانی را گذاشت. همچنین رو به قبله بودن، وضو داشتن، پاك بودن جای پیشانی، بدن و لباس و پوشش عورت لازم نیست.

3. اگر آیه‎ای كه سجده واجب دارد از ضبط صوت یا رادیو و تلویزیون (به شرطی كه مستقیم پخش نشود) شنیده شود لازم نیست شنونده سجده نماید. ولی اگر از دستگاهی كه صدای انسان را بطور مستقیم پخش می‎كند (مانند پخش مستقیم قرآن از رادیو و تلویزیون و بلندگو) شنیده شود سجده واجب است.[2]

1. ‎آورد همین كه پیشانی را به قصد سجده به زمین گذارد اگر چه ذكر نگوید كافی است. گفتن ذكر مستحب است، هر ذكری باشد مانعی ندارد، ولی بهتر است این ذكر خوانده شود كه از امیرمؤمنان علی بن ابی طالب7 می‎باشد:

«لا اِلهَ اِلَّا اللهُ حَقّاً حَقّاً، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ ایماناً وَ تَصدیقاً، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ عُبُودِیَّهً وُرِقّاً، سَجَدْتُ لَكَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً، لا مُسْتَكْبِـراً وَ لا مُسْتَنْكِفاً بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیلٌ خائِفٌ مُسْتَجیـرٌ.»

به تحقیق جز الله معبودی نیست، من به یكتایی او ایمان دارم و تصدیق می‎كنم و از روی بندگی به یكتایی او اعتراف می‎نمایم، پروردگارا از روی بندگی در برابرت سر به سجده نهاده‎ام، تكبّر و سرپیچی از بندگی تو ندارم، بلكه من بنده ذلیل، ترسان و پناه آورنده به توام.[3]