معاشرت پسندیده در روابط میان زن و مرد ـ که از توصیه‌های قرآن کریم ـ یكی دیگر از پایه‌های تحكیم و دوام خانواده به حساب می‌آید. در حسن معاشرت زن با شوهر، عامل تواضع، عنصری چشمگیر و اساسی است. زن از عطوفت شوهرش لذت بیشتری می‌برد و مرد از محبت احترام آمیز زن، بیشتر محظوظ می‌شود. لیكن تواضع متناسب، از مواردی است كه می‌تواند مرد را در زندگی خانوادگی، سرشار از رضایت خاطر و خشنودی نماید و به همه‌ی هستی او مراتب لذت همنشینی و انس با همسرش را بچشاند؛ زیرا مفهوم «قوّامیت تكوینی شوهر بر زن» ایجاب می‌كند كه رفتار زن با شوهر خاضعانه‌تر و رفتار مرد با زن دلسوزانه‌تر باشد. «همه‌ی افراد بشر درباره‌ی تعیین مرزهای زیبایی با یكدیگر هم رأی نیستند.»[1] ولی تواضع مناسب از مفاهیمی است كه در اكثر دوره‌های تاریخی و در بین اكثر اقوام، ملل و نژادها، مورد تكریم و احترام قرار گرفته است. امام صادق7 می‌فرماید: «سه چیز محبت را بر جای می‌گذارد: خوش اخلاقی، خوب مدارا كردن و تواضع.»[2] حضرت فاطمه3 با وجودی كه كفو و همتای علی7 و دختر سرور كائنات است، در مقابل همسرش، تواضعی ستودنی دارد. به عنوان نمونه، وقتی در برابر شفاعت علی7 از خلیفه كه برای عیادت او اذن می‌خواستند، قرار می‌گیرد، با این عبارت متواضعانه پاسخ می‌فرماید:

«علی جان، خانه خانه‌ی توست و من كنیز توام.»[3] 

[1]. معنی زیبایی، نیوتن، پرویز مرزبان.

[2]. بحار الانوار، مجلسی، ج 2، ص 205.

[3]. تحلیل سیره فاطمهٔ الزهراء، بابازاده، ص 255.