ایشان می‌گوید:
«ابوبكر به عمر بن خطاب مأموریت داد كه برود و آنان را از خانه بیرون بیاورد و به وی گفت: چنانچه مقاومت كردند و از بیرون آمدن خودداری كردند، با آنان جنگ كن. عمر با شعله آتشی كه همراه داشت و آن را به قصد آتش زدن خانه فاطمه3 برداشته بود، به سوی آنها حركت كرد. فاطمه3 گفت: یابن الخطاب اجیت لتحرق دارنا؟ ای پسرخطاب! آتش آورده‌ای خانه مرا بسوزانی؟ گفت: بلی، مگر این كه به آنچه امت در آن داخل شده‌اند (بیعت با ابوبكر) شما هم داخل شوید....»[1]
[1]. العقد الفرید، ابن عبدربه، ج3، ص 63 طبع مصر.
