با توجّه به شرایط آسانی كه برای سجده در آیات سجده پیشبینی شده است، پسندیده است قاریان قرآن وقتی به آیات سجده رسیدند آن را بخوانند و سجده كنند. در بعضی از جلسات قرآنی دیده شده، به آیات سجده كه میرسند (حتی سجدههای واجب) آنرا نمیخوانند. این سنّت ناپسندی است و صحیح نمیباشد.
سفارش ما این است؛ خوانندگان قرآن موقعی كه به آیات سجده (واجب یا مستحب) رسیدند حتماً سجده كنند، بخصوص با شرایط بسیار آسانی كه شارع مقدّس برای آن در نظر گرفته است كه در احكام سجده از آن صحبت شد. آیات سجده نازل شده است تا مسلمانان آن را مانند سایر آیات كلام الله بخوانند و به یاد خدا و برای او سجده كنند. هیچ میدانید سجده كردن برای خدا از بزرگ‌ترین عبادتهاست. در حدیث وارد شده است:
خداوند به چیزی، مانند سجده عبادت نمیشود.[1]
و باز نقل شده است كه:
نزدیك‌ترین حالات بنده به خداوند وقتی است كه در سجده باشد.[2]
حیف نیست با نخواندن آیات سجده و سجده نكردن به پیشگاه خداوند مهربان، از این عبادت بزرگ محروم باشیم؟ به این جهت تأكید میشود مربیان عزیز و اساتید محترم قرآن در جلسات و كلاس‌های قرآن به این مسأله اهتمام داشته باشند. آیات سجده، اعم از واجب و مستحب، خوانده شود و همه حاضران نیز سجده نمایند.
از خدای كریم مسئلت داریم همه مسلمانان و تلاوت كنندگان قرآن را از ركوعكنندگان و سجدهگذاران واقعی قرار دهد.
[1]. تحریر الوسیله، امام خمینی، ج 1، ص 161.
[2]. همان.
